cehennemin dibi.yok moruk ya bu yaşta ne işimiz var orda nasılsa gidicez eninde sınunda son durak ora.en iyisi bundan iki sene 13 gün öncesinde olmak istedim o bıraktığım yerde derdin tasanın olmadı kafamın güzel olduğu paranın bol olduğu günlerede olmaz isterdim ee bunun olacağı yok tabi o yüzden madem bıraktım tam bırakmak isterdim sakin bir yer şurdan uzak kimsenin beni zorlamadığı kimsenin bulamayacağı bir yerde olmak isterdim mesela muğla iyidir.
"lan şurda olsam mutlu olurdum" diye hayaller kurmayacağım yer. insan hep olmadığı yerde olunca mutlu olacağını zannediyor. kendimizi avutuyoruz halbuki.
çilek bahçesi olsun... Su kaynağı yerine krem şantiler... Yol boyu yürüyelim... karşımıza bir anda bi şelale çıksın... o da ne ? bir çikolata şelalesi ! bir köprüyle karşılaşalım, köptü rulo kattan yapılmış olsun. Sonunda nutella ile boyanmış gofret evimdeyim... kağıt helva arası-vanilyalı dondurmadan yapılmış koltuğuma uzanıp akide şekerinden yapılmış kumandanın, bonibon tuşları aracılığıyla zaping yapmak... ve o evde yalnız ve is'li olmak. sanırım şu an olmak istediğim yer pek de imkansız değil.
