Karışık duygular içindeyim
Bir yanım hayal kırıklığı
Bir yanım vicdan azabı
Bir yanım umutsuzluk
Bir yanım ise yorgunluk ve tükenmişliği yaşıyor dibine kadar
Çok değil bundan bir sene öncesine kadar hayallerim vardı ama artık keşkelerim var.
Benim kadar pozitif bir insan nasıl bu hale geldi anlamadım.
Umarım geçici bir süreçtir.
ne yaşadığımı ben de bilmiyorum açıkçası. zihnim her zamanki gibi bir kafes dövüşüne ev sahipliği yapıyor olumlu düşünceler vs. olumsuz düşünceler.
kimin kazanacağı ise başından belli olan bir kavga.
Belirsizlik ve sorgulama evresi.Evet,tam olarak bu psikolojideyim. Günümüzde insanlar, bırakın başkalarının neler yaşadığını görmeye çalışıp sonra yargılamayı pekçoğu kendi durumunun bile farkında değil. Öyle bir haldeyiz ki durumumuza biraz üzülürsek yeridir. Mutlu olan insanın mutluluğunu paylaşmak icin çağrıldığında "ben neden mutsuzum, neden ben değil de o??" diyen insanlar oluverdik farkina bile varamadan. Dert dinlemenin gerektigi yerlerde kendi dertlerimizi anlatmaya çalışıyoruz, moral olmak yerine moral bozuyoruz. Pek çoğumuz farkında bile değiliz kendimizce bir doğrumuz bile yok dillendirebilecegimiz lakin bunca belirsizlik içinde ne yapıp ne edip pekala mutsuz olmayı da mutsuz etmeyi de beceriyoruz !
sanki benim bir tarlam varmış ben bu tarlada önceden eşimle beraber çok mutluymuşum sonra bir gün tarlamda yangın çıkmış eşimle beraber bütün tarlam yanmış ben de tarlanın köşesinde bir yerde tarlanın kül oluşunu izliyormuşum. çok değişik şeyler yaşıyorum anlayamazsınız.
