Özel bir vakıf üniversitesinde öğrenci işleri departmanında çalışıyorum.. herkes oruçlu mal gibi bir gün herkes ölü gibi gelen öğrenci kalaylanıp gönderiliyor.
vadide 1 saat koşup geldim bunu rutine bindircem her akşam fakat ilk gün olduğu için olsa gerek ebem siklildi şu an güzel koltuğumda yayılmış oturuyorum. ayrıca sigarayı da bıraktım dopamin reseptörcüklerim artsın diye.
Aldatilmamin üstünden tam 107 gün geçmiş . Ilk şoku atlattim. Suan hayatimin anlamını soegulamaya başladım . Artık tek başına yapılacak tatil planları , tek basina gidilecek spor .Tek basın icilecek çay... manyak planlarım var sözlük , bir an hiç geçmeyecek sandım ama böyle de fena değilmiş yahu.
Tüm geçmişimi ve muhtemel geleceğimi yanıma alıyorum.
Tüm bu ağırlıkla yol almanın zor olduğu aşikar.
Şimdilik sarıp sarmalıyorum
Son bir veda için.
Herşeye ve herkese rağmen
tek başına yol alan,
tek başına yok olan bir kadın.
