Uyumak ve uyanmamak. içinde olduğum döngüden o kadar sıkıldım ki, her gün yarınımı düşünerek üzülüyorum çünkü aynı geçeceğini biliyorum. Hiçbir şey yapmıyorum ve o kadar çok karışık duyguyu hissediyorum ki... Artık uyanacağımı bildiğim için uyumaktan da nefret etmeye başladım
çok depresif oldu bu ama öyle hissetmeye başladım...
Neyse.
Ufak bir barim olsun. Iki uc tane yuksek masa olsun ama sandalye olmasin. Millet aksam is cikisi gelsin birasini icsin ayakustu. Sabah da ise giderken kahvelerini alsinlar. Nasil ama?
