turkcemızden kaynaklanan istem dışı fantastik cümle gruplarıdır bunlar
+Başıbüyük mü şofor bey
-evet abla Başıbüyük
+ne zaman kalkar
-sen otur kalkar abla
+arkadan vermeyen var mı?
-uzattık daha gelmedi mi?
öğrenci olmasına rağmen sakallı olan bir insan evladının girdiği diyalog:
+bi öğrenci abi
-hayırdır mastır mı yapıyon?
ağrı - ankara arası yaşanan diyalogtur. şöför sürekli etrafı tanıtma çabasındadır. illaki tanıtacaktır. tursit rehberi edasıyla sohbete başlar;
-ilk kez mi bu tarafa gidiyorsun.
-evet.
-bak şu yamaçta toprak kayması çok olur.
-hmmm...
-burası fırat nehri.
-evet, görüyorum..
-bak şurası geçen kaza yapan otobüsün fırat'a uçtuğu yer...
-yaaa...
-bak şu köprünün ayağına da geçen günlerde bir otobüs çarpmıştı..
-yaaaaaaaaa...
18 saat süren yolculukta acaba kelle koltukta mı gidiyoruz, ben nereye gidiyorum, sağ salim bu araçtan inebilecek miyim gibi sorularla kendi iç dünyama dönmem sağlanmıştır.
fx: bağlarbaşından üsküdara giden araba bu mu?
şöför: evet.nereye gidicen.
fx: üsküdara
şoför: üsküdara gidenler yanda.bu bağlarbaşına gidiyo.
fx: tamam da capitolün ordan dolanıp gitmiycek mi üsküdara.
şoför: onlar doğancılardan üsküdara iniyo, bu bağlarbaşından dolanıyo.
fx: tamam ben bağlarbaşından dolanmak istiyorum.
şoför: ama o zaman 2 ytl vericen onlar 1.2 ytl.
fx: anunakoyim kaç paraysa. al 2ytl buna binicem ben.(bağlarbaşında inmediğime kızmış olucak ki beni tabureye oturtup yanıma bi yolcu daha sıkıştırdı.) *
başımdan geçmedi ama duyulan geçmiş zaman tadında şöyle bir diyalog:
Yaşlı teyze otobüs durağında biraz endişeli bir şekilde beklemektedir. Otobüs gelir herkes bindikten sonra teyzeyle şöför arasında şöyle bir diyalog geçer:
- Ben nezihe'nin gününe gidiyorum bu ordan geçer mi?
- Yok bu sibel'in gün yaptğı yerden geçiyor. Teyzeceğim sen nereye gitmek istiyorsun?
- Tecde'ye.
- Bak teyzeceğim şu arkadan gelen otobüse bineceksin. Hadi selametle.*
- istasyon mahallesinden geçiyo mu bu?
+ Geçiyor.
- Son durağa kadar son durağa kadaa?
+ Geçiyo abla geçiyo, geel.
- Yok ben şimdi binmiceem, yarın biniceem.
-sagdan sapalım, amerikan hastanesine. derse gec kalıyorum da biraz hızlı gidebilir misiniz?
+evladım ben bu arka sokakları pek bilmiyorum.
-tamam ben size tarif ederim. ilerki sokaktan saga sapacagız.
bunu dememe ragmen duz devam eden sofor:
+e ben sana demistim buraları bilmiyorum diye. al bak kaybolduk. sen en iyisi burada in baska bir taksiye bin cocugum.
sonuc: amca beni taksiye bindigim yerin 50m. kadar gerisinde indirdi. derse gec kalmak da mustahak oldu.
_abla sen nerde incen?
_son durakta.
_ohoo verdiği üç kuruş ta son durakta iniyo.
_a a terbiyesiz işin bu senin götüreceksin tabi.
_tamam abla sen yeter ki sus, uzaya kadar yolumuz var.
minibüs ağzına kadar doludur, ilerde birisi minibüs beklemektedir, şoför yanaşır kapı açılır. binecek yer yoktur hatta onu geç içerdekiler nasıl hayatta kalmışlar o nefes darlığında şaşılır vaziyettedir.
+ yer yok ben en iyisi bi sonrakini bekliyim.
- gel hocam gel yer var.
kapı açılır vatandaş kapıya yönelir. ama kapıdan dışarı g*tler taşmaktadır. *
bizim elemanda herhalde ata demirer'i izlemiş olacak ki.
+ abi hangisine bineyim.
şeklinde, o an orda yapılmaması gereken bir espri yapar. *
tabii bu lafı üzerine, kapı eşiğindeki yolcuların sert bakışlarıyla karşılaşınca dayak yiyeceğini anlayıp topuklamıştır. *
