Tanıdığım bütün şişman kız ve erkekler hep iyi insanlardı. Sempatik ve samimiydiler. Şişmanları seviyorum. Tabiki sağlığa zarar verecek kadar şişman iseler bir başkası değil kendileri için buna engel olmalı, kilo vermeliler.
Bir zamanlar bendim. Niye bilmem bir kilo verme kararı aldım, 18 kilo verdim. Şu anda bir 3-4 kilo fazlalığım var ama boyum uzun olduğundan sırtımıyor.
Velhasıl, eğlenceli kadınlar olduğu bir gerçek. Erkeklerle iyi anlaşabilirler. Genelde kilosuyla ilgili bir laf söylendiğinde, "ben böyle mutluyum" der geçiştirir lakin içinde durumlar çok farklıdır. Eğer çevre baskısı olmasa gerçekten mutlu olabilirlerdi. Maalesef ki yüzeysel insanlarımız var olduğu sürece üzülmeye devam edecekler. Fakat onlara verilebilecek en iyi cevap; kilolarından kurtulup, "bir de böyle bak" demektir.
bazı yazar arkadaşların hakaretlerini okuduğumda insanlığımdan utandım. bu kadar ego, bu kadar kendini beğenmişlik, bu kadar sevgisizlik ve empati yoksunluğu varken bu dünya hala nasıl dönüyor şaşırıyorum. zira ağır gelmeli herkese şu yazılanlar. sizin beğenmediğiniz bir tip olması hakaret etme ve ego tatmin etme hakkını vermez size. yazık dedirtti şu başlık bana. bir de bana diyorlar empati yoksunu diye. bu hakaret edenler insan ise ben insan olmak istemiyorum tanımlanamadan yaşar giderim daha iyi dedirten başlık...
kim ne derse desin erkeğe her zaman itici gelen kızlardır.
ben onları iğrenç bulurum: gülünç badi badi yürüyüşlerini, bedenlerinin dış hatlardan yoksunluğunu; göğüslerin, kalçaların, omuzların, çene çizgilerin, elmacık kemiklerin, her şeyin, bir kadında görmek istediğim her şeyin bir et yığını içinde bulanıp gitmesini iğrenç bulurum. giysilerinden de nefret ederim; çuval gibi biçimsiz giysiler veya daha da beteri, fıçı gibi uyluklarını saran kaskatı xxxxxx beden taytlar...
bu kadınlar o bedeni ne cesaretle gözümüze sokar gibi sergiliyorlar?
