Doğruluk mu cesaretlilik mi oyununun çocuk dilindeki kısa adıdır.
Biz ilkokulluyken "yalan söyleyenin bu gece en sevdiği kişi ölsün." Diye yemin ederdik. *
Uuu en sevdiğim oyunlardan bir tanesidir. Yaş oldu 24 ama hala alkol sonrası severek oynadığım oyundur. Daha önceki leşlerim; bir erkeğe ruj sürdürüp "saçlarımdan tut önce" şarkısını söyletmek, yağmurda on dakika boyunca ağzı açık bekletmek, en ciddi Whatsapp grubuna striptiz videosu (sadece kazak çıkarma) göndermek gibi olaylardan dolayı olmuştur.
(bkz: çoğ sarhoştum hatırlamıyorum)
en son lisede oynamıştım. lisede oynananda genelde kim kimden hoşlanıyor, kim kimle ne haltlar karıştırmis öğrenmek için oynardık. dün doğum günün olan arkadaşin biri şişe çevirmece oynayalım mi dedi öyle oynadık. birbirini tanıyan insanlarla o kadar da keyifli olmuyor. neyse oyun sayesinde öğrendim ki yakin arkadaşlarım arasında bile gizemli biriymisim oysa aslında rahat, çoğu şeyi yargilamayan olduğu gibi anlatan biriyim.bana sorulan çoğu soru ilginçti o bakımdan. hatta dediler serenadd o kadar çok döküldü ki 2 haftada bir bu oyunu oynayalım artık asdfg. sonuç olarak güzel bir oyundur.
Bir gun kuzenin suadiye bagdat caddesindeki evinde toplandik. Kuzenin liseden 2 arkadasi da vardi. Basladik sise cevirmeye. Tabi daha ergeniz ve utangaciz biz erkekler. Sise bize gelince utana utana kizi yanaktan hafifce oterdik. Simdiki aklim olsa yukardaki arkadas gibi yapisirdim dudaklara.
Şu saçma akşamda gerçekleştirdiğimiz aksiyon. Saçmalardan seçmeler yapıp bir sürü abur cuburu mideye indirdikten sonra birbirimizin özelini deşmeye nasıl talip olduk onu da anlamış değilim.
saçma ergen oyunu, tabi şimdiki ergenler oynuyorlar mı bilmiyorum devir değişti. sevgilin var mı sorusuna yok demekten başka bir şey diyemediğim doğrudur.
Üniversite 1'de yeni tanışma hevesiyle 8 kız ve 2 erkekle oynadığım ilk oyundur.
Bir daha etrafımdaki hiçbir şişe dönmedi. Ta ki birkaç gün önceye kadar. Bütün gün batak, poker, pişti, okey ve boğuşma dahil oynanmış; sıkıntıdan bir şey yapmaya karar veriş aşamasında yersiz bir arkadaşın, yine yersiz bir söylemiyle "hadi şişe çevirelim" deyip, boş maden suyu şişesini sürtünmenin neredeyse ihmal edildiği orta sehpaya koymasıyla bir kez daha oynama gafletinde bulundum.
Şişe tam altı dakika on yedi saniye döndü. Tabiki de süper şanssız olarak soru sorma sırası bana geldi. Ortamda herkes, herkesin içini dahi bildiği için soracak soru bulamadım ve bu yaşta* Bir kez daha oynamamaya karar verdim.
Edepsizlik yapılmadan ve "kimi seviyorsun" sorusunu sormadan oynanamayan oyundur.
üniversite yıllarında sıkça oynadığımız, bir cafenin bütün bulaşıklarını yıkamaktan tutunda, camından dışarı çıkmak gibi bir sürü cesaret (şimdiki aklımla enayilik) sergilediğim oyun. ah ulan be o şişe bi kere bile o kıza denk gelmez mi *
Çocukken kızlarla oynadıgımız kızlar cesaretlilik diyince dudagımdan bir kere öp yada seni seviyorum diye bagır derdik ah o günler tekrar geri gelse ne güzel çocukluk anılarımız vardı bizim.
