bütün ömrümü benimle birlikte geçirmiş olan hastalığım. sanıldığı kadar keyifli bir şey değildir. en çok: duyduğum her ses acaba gerçek mi? gördüğüm her şey acaba gerçek görüntü mü yoksa hayal mi? çilesini çektim. öfkelendiğimde insanlar sebebini anlayamadı. olmayan şeylerden bahsettiğimde şaşırdılar. şimdi ilaç tedavisi ile bir nebze olsun rahatım.
Şizofreni bir beyin hastalığıdır ilaç şarttır ama gerçek şizolar hastalıklarını kabul etmedikleri için ilaç kullanmaz çoğunu sonu ne yazıkki akıl hastanesinde biter üzücü çok zor durumdur allah yardım etsin.
Fight club, machinist vs türevleriyle iyice ayağa düşmüş hastalık diğer psikolojik rahatsızlıklar gibi. Bir insan neden ben bipolarım ben borderlineyim falan derki. Birkaç gün öncede biri ben şizofren olmak istiyorum nasıl bişey acaba diye entry girmişti. Neden kimse gerine gerine kanser oldum tümörüm var falan demiyorda siz böyle şeyleri övünerek söyleyip heves ediyorsunuz ?
ister bozukluk diyin ister hastalık ama sakın dalga geçmeyin. insanın ruhuyla alakalı hiçbir durumu dalga malzemesi yapmayın. şizofreni, depresyon, kişilik bozukluğu vesaire bunların hiçbiri dalga unsuru olabilecek şeyler barındırmaz. hatta bu tip durumların edebiyatta kullanımı bile çoğu kez boş boğazlıktır. çoğunda hastalığın oluşturduğu ilginç durum üzerinden prim yapılır. neyse işte, hoşunuza gitmiyorsa bu insanlarla iletişim kurmayın. haklarında yorum bile yapmayın. insanlar bir şeylerle dalga geçerken bu tip durumları malzeme yaparlar, siz yapmayın. bu tip durumlar bireysel problem olduğu kadar toplumsal bir problemdir de. toplumun hastalıklarını bu insanların yüzlerinde görebilirsiniz hatta kendinizden bir sürü parça da bulabilirsiniz. öfkelerinde, kırgınlıklarında, sevgilerinde. bakmayı bilmek yeterli. hiçbirimiz bu hayatı seçmedik. sen de ben de o da başkası da. başka bir hayat hakkında ahkam kesmeye hakkımız yok. ulaşamadığımız yerlerde yüzen insanlar hakkında sadece sessiz kalabiliriz.
şakaya almayın o karikatürlerden gördüğünüz hikayelerden duyduğunuz tarzda bir şey değil.
Şizofreni hastaları genelde kötü psikolojik durumlarda olan ve nörobiyolojik olumsuzluklar içerisinde bireylerdir
duyuları bazen sanki kontrol dışıdır dolayısıyla tepkileri de.
Bu hastalık grubu psikozlar içerisinde yer alır.
Nevroz hastaları hasta olduklarının bilincindeyken psikoz hastaları genelde bunun bilincinde değildir diye biliyoruz fakat böyle değildir.
Aslında onlar tahmin ettiğimiz gibi bir hayal dünyasında değillerdir. sadece gördüklerini duyduklarını ve hissettiklerini ifade etmek isterler ama yapamazlar.
Yapamayınca sinirlenirler.
Bunlar sanrı mıdır? Yoksa gerçekten var mıdırlar?
Hiçbir psikiyatri ve psikolog doğrudan bunu deneyimleyemez.
Hasta birey ise bu ayrımı kanıtlama ihtiyacıyla kıvranır durur.
Örneğin: bir insandan “kırmızı” adlı rengi hiçbir şekilde “kırmızı” kelimesini kullanmadan ve “kırmızı” bir nesneyi size göstermeden anlatmasını isteyin. Anlatamaz. Anlatamayınca ne olur bir düşünün.
Biz de şizofreni hastalarını saldırgan bireyler olarak tanımlarız genelde. bu yargı yanlıştır.
ilaçlarını alan ve beynindeki elektrokimyasal aktiviteleri bu sayede normale dönen hormonal dengeleri düzenlenen bireyler gayet zihin ve davranış kontrolü yerinde bireylerdir.
Hastalığın etiyolojisine dair çok kesin bulgular yoktur ama nörobiyolojik yönüyle ele alındığında nörotransmitterlerdeki dengesizlikten -özellikle katekolaminlerde- olduğu düşünülür.
Dediğim gibi yine de kesin bir şey söz konusu değildir bunlar hastalığı tetikleyici unsurlar mıdır Yoksa başlı başına hastalığı var eden unsurlar mıdır bilinmez.
Psikolojik yönüyle ele alındığında da çok doyurucu veriler elde edilmez.
Çünkü bu hastalıkların analizi oldukça zordur gözlemler çoğu zaman yanıtlıcı olabilir.
Ayrıca eklemeliyimki Psikolojik faktör hiçbir zaman ekarte edilemez bir baş ağrısı yaşadığınızda bile bunun fizyolojik, nörolojik yanı olduğu kadar psikolojik bir yanı da vardır.
Ve şizofreni denilen hastalığın birden fazla tür ve formu mevcuttur.
şizofreni sanılanın aksine hayal ile gerçeği ayıramama hastalığı değildir. olmayan sesler, görüntüler,... duyu organlarınızı olmayan şeylerin uyardığını sanmaktır. ve nörolojik problemlerden dolayı bu olmayanı sürekli olarak yaşayıp anlamlandırarak ortaya çıkan rahatsızlıktır. tam olarak neden kaynaklandığı halen bilinmiyor. alan ile psikologlar ve psikiyatrlar ilgileniyor.
Şizofreni basit tabiriyle hayalle gerçeği ayıramama hastalığıdır. Aşırı zeki insanlardır şizofreni hastaları bence. Hepimiz beynimizde bazı hayaller kurarız. Onlar bir de şekillendiriyor. Tabi bu da onları olumsuz etkiliyor. Kurduğu hayaller güzelse gülüyorlar; kötüyse korkuyorlar.
Okuduğum bazı makalelerden kendimce vardığım sonuçtur bu..
Allah şizofreni hastalarına ve yakınlarına yardım etsin. Tedavi çok önemli. Geçen hafta babama tanısı konuldu kısmen.
Çok zor. Uzağız ve de. Annem tek başına . Zavallı annem diyebilrim. Kimse yanliş anlamasın. Yıllarca babamin ailesinden , babamın içkisinden kumarından çekti. Babam hep kumar oynadı. Elinde avcunda ne varsa kaybetti. Erken yaşta emekli oldu. Maaşını hep kredilere bağladı. Çektiği kredileri de pavyonlarda , biranelerde , kumar masalarında yedi.
Annem taksit öde diye para verse onu bile magazaya götürmez , harcardı. Anneannem dedi ki boşanma kızım , bizde boşanmak yok, boşanırsan da cocuklarını geriremezsin. 2 kız çocuğuyduk sadece. Kime ne zararımız olacaktı?
Annem hep çalıştı . Evi geçindirdi , bizi okuttu ve bir de babamin pisliklerini temizledi. Senelerce belki 3. Bir pantolonum olmadı.
Fıstık gibi de iki kızdık biz ablamla. Kimseye para için peşkeş çekmedik kendimizi. Daha 15 yaşındaydım görücü haberleri gelirken. Çok zenginler , çok zenginler... üniversitede bile uzağa gidemedim. annemi bırakmak istemiyordum. Sonra yıllar yıllar geçti. Babam hiç düzelmedi. Babam böyle biri olduğu içinde çocukken tacize uğradım. Buna bağlıyorum. Çünkü bizi umursamadı. Biz kızız diye. Babazula ' nın bir sarkısı var ya 'babamız bizi sevmedi ' diye işte ben onu dinler dinler ağlardım. Bende ne yaralar açtı bir bilseniz. Sonra üniversitede bitti. Bana evlen ya da işe gir çalış demeye başladılar. Daha yaşım 22 idi. Daha okutamayiz seni ,dediler. Annem hakiliydi. Annem bitkindi. Çok uğraşıyordu. Evlenmek degil okumak istiyordum. Istanbul ' a gelip evlendim 1 yil sonra da. Çok iyi bir evliliğim , iyi bir hayatım olmadı. Hepsini babama bağladım hep. Anneme de kizdim içten içe. Çünku cok pasifti. O kadar güçlü bir o kadar pasif. Annemin kanser olduğunu öģrendiğimde mesela bunu da hem babama hem de kendime bagladim. Cunku benim gidisim de yikmisti onu.
Sadete gelirsem , bugün ise babamin sizofreni hastasi olusuna üzülüyorum. Insan babasindan nefret edemiyor sanki. Kan bağı garip bir bağ. Belki benimde genlerime işlemiştir bu ruhsal hastaliklar kim bilir?
Annem kaç yaşına geldi. Hala uğraşıyor. Ev alacaklardı. Babam 4 ay önce yine kredi çekmiş. Sonra o vicdan azabı , o üzüntü ile hasta oldu muhtemelen. Bu da bizim hikayemiz. Oh ne güzel valla diyorum başı sıkışınca da delirdi bir güzel. Kimseyi kırmak istemem bu da bir abartı. Bu hastalar çok zor şeyler yaşıyorlar.
O gördükleri ve duyduklarindan dolayi kendisini boğmaya bile çalışmış. Hatta bugün anneme demiş ki (peki bunlari doktora neden anlatmiyorsun ?) Diye sorduğunda : " karşımdaki izin vermiyor ki anlatmaya kalkışırsam gelip boğazima yapışıyor " demiş. Böyleyken böyle. Allah yardim etsin. Gelecekte aralarina katilabilirim. Bizdeki genetiğin maşşallahi var çünkü.
yani bu kodumu hastalığına da vıcık vıcık bi gizem bişeyler bişeyler yüklendi ya pes arkadaş.
"bende de biraz şizofrenlik var aslında. çünkü fazla zekiyim. bi tık ötesi conneşş yani." diye mıymıy dolaşan salak saçma tipler var.
ya senin neyine şizofreni. cinlenmişsin haberin yok gobel.
yolda alelade bir deli ya da kendi kendine konuşan birini gören "bu kesin şizofren amk" diye neredeyse saygı duruşuna geçecek.
güzel kardeşim adamın bi kulağında bluetooth kulaklık ve bankada çakmak üzere olan çeki var, tabi hararetlenecek. sonra adam bildiğin akıl sağlığını kaybetmiş de olabilir, bunda ne diye bu kadar gizem arıyorsunuz?
hemen söyleyeyim: tabii ki hollywood!
yani anlayacağın dille "çok filim izlemekten".
toplum olarak ergenliğimiz bence baya bi uzun sürüyor.
beyinde dopamin fazlalığında ortaya çıkar inhibisyon mekanizması olmadığı için.john nash denen profösör de bu bu hastalıkla yaşamayı öğrenmiştir.filmi de vardı john nash'i konu alan,bu profösör türkiye'ye de gelmiştir.
