şehirlerarası yolculuklarda verilen molalarda, kendi pintiliği yüzünden ya da el yakan fiyatları nedeniyle üzerinden duman tüten et yemeklerinden, fırına benzer tuhaf metal dolaplarda sabırla müşteri bekleyen süt ve hamur tatlılarından alamayıp çay-tost ikilisine talim eden yolcunun, "hesap nasılsa kamil koç a giriyor," düşünce ve rahatlığıyla oturdukları masayı donattıran kaptan şoförlere özgü mini ziyafete gıptayla bakması, fesatlık.
itiraf ediyorum valla ben çok kıskanırım o şoförleri. bir de her molada masaları hazırlanmış bekliyordur. otururlar miss gibi yerler yemeklerini. hele de sabah kahvaltılarını çok kıskanırım. hep derim kendi kendime şu otobüs şoförüyle bi kanka durumuna geçmem mümkün olabilir mi diye ama nerdeee. bunun için ilk 4 koltuktan birinde oturmam lazım da hiç boş olmuyor be hacı.
