aziz nesinin iki cocuğun farklı yerlere tasinmalari sonrasında birbirlerine mektuplaşmalarını anlatan çocuk kitabı.özellikle ilkokul çağındaki çocukları okuması için tavsiye edilir ki gerçekten güldüren mizahi bir kitap.çocuk kalbinin alternatifi
aziz nesi'nin en iyi kitaplarından birisi. birbirlerinden uzaklarda ki iki arkadaşın, mektuplaşmalarını konu alan eser, ilk bakışta iki çocuğun iç dünyasını konu alıyor gibi görünsede, derinlerde inanılmaz bir toplumsal eleştiri barındırmaktadır.
yaş 3.
okul ana sınıfı.
hoca küçüğe hayvanları öğretiyor.
hoca: bak bu ayı.
küçük: biliyorum ama ondan iki tane var.
hoca: nasıl?
küçük: bi de kutup ayısı var.**
zeynebin ankaraya taşınmasını ardından ahmet ile mektuplaşmasını anlatan bir çok sahnesiyle hababam sınıfını bize hatırlatan aziz nesin klasiği.
unutmadan çocuklar sarışın ve bakımlı annelerden hoşlanıyorlarmış söylemedi demeyin....
çocukların gözüyle büyükleri görebileceğiniz, çocuk yetiştirirken anne-babaların gerek duyduğu uygulamaların yanlışlığını anlatan aziz nesin romanıdır.
aziz nesin' in 54 kere basılan kitabıdır. eğitim sistemine, ebeveynlere, aile ilişkilerine eleştiriler gönderen kitap, babasının yeni işi nedeniyle istanbul' dan ankara' ya taşınan zeynep ile istanbul' da kalan arkadaşı ahmet arasında geçen mektuplaşmalardan oluşmaktadır.
eğitim sistemi, tekdüzelik, tembellik ve okul aile sorunları gibi zamanının ve günümüzün sorunlarını ele alıp inceleyen, çocukların gözüyle aile, okul, hayat kavramlarını irdeleyip açığa çıkaran ve onlara naıl metanetli olunabileceğini gösteren bir aziz nesin romanı. 1967 de yazılıp 54 kere basılmıştır.
aziz nesin üretimi eser. müsamerede önce koyun, öğretmenin değişmesi üzerine memleketim şiirini okumakla görevlendirilen öğrencinin hazin öyküsünü içeren harika kitaptır.
"ananın... ananın...ananın...
kuyruğundan yağ çıkar,
memesinden süt verir,
yumuşak tüyleri var...
....kervansaraylar heyy!
boynuzundan sap olur, eti de bize besi,
derisinden kap olur
dışkısı da gübresi heeey!... "
aziz nesin bu kitabı yarışmaya göndermiş fakat, jurilerimiz zeynep ve ahmetin düşüncelerini beğenmemişler, bu demek oluyor ki gerçekten çok iyi bir kitap ve herkesin okuması gerektiğini düşünüyorum. özellikle anne baba adaylarının.
Aziz Nesin, bu ismi ilk olarak lise yıllarımda duymuştum. Edebiyat öğretmenimizden bana kalan yalnızca şuydu, "Aziz Nesin, ateist bir yazardır." Bu bilgi neme lazım a, hocam? Kitabı, 2020 yılının son demlerinde okumakla; 1965 yıllarında okumak arasında, büyük bir uçurumun olduğunu düşünüyorum. Günümüz fikri, anlatılanları hemen özümseyip kahkalar eşliğinde okuyabilir bu kitabı. Çünkü kitap içerisinde yer alan hikayemsi mektuplar, "Hababam Sınıfı" gibi kült oynatılarımızda geçen konuşmaları da içerir. Kitap, iki öğrencinin birbirine yazdığı mektupların toplamıdır. Bu iki öğrenci, ortaokul yıllarındadır. Onların gözünden öğretmenleri, ana-babaları kısacası büyükleri izleriz. Kitabın salt mizah içermediği ortadadır, her mektup, mizahın yanında bir mesaj da içerir. Okuduklarım hiç yabancısı olmadığım kurgulardır. Anne babaların," Evladım, küfretmek çok günahtır, ayıptır." deyip küfretmeleri ve anne-babadan duyulup öğrenilen bu küfürleri çocuklarından duyan ebeveynlerin," Bu çocuk bu küfürleri nereden öğreniyor? Çok terbiyesizleşti, çook!" demeleri büyük bir ironidir. Mektuplar buna benzer birçok ironiyi bünyesinde barındırır. Benzetmede hata olmaz, "Köpek Kalbi" kitabını bitirdikten sonra acı acı uluyan bütün köpeklerin iç konuşmalarını duyar gibi oluyordum. Bu kurgusal konuşmalar sayesinde onlara yaklaşımım daha sevgisel ve merhametli oluyordu. "Şimdiki Çocuklar Harika" ise böylesine kitaplardandır. Okuduktan sonra, çocuklarınızı ya da öğrencilerinizi daha iyi anladığınızı düşünürsünüz. Onlara yaklaşımınız kolaylaşır ve aranızdaki bağ, eminim daha güçlü olur. "Bu kitabı salt çocuklar için değil, ana-babalarla öğretmenler için de yazdım" diyen yazara, kitap sonunda hak vermemek mümkün değil. Anlatıları kıyıdan köşeden duymam, izlemem ile " Bu kitabı daha öncesinde okumuş muyudum?" dedim ve bu deyiş heyecanımı biraz olsun sönük kıldı. Bu yüzden 1965 yılında bu kitabı ilk kez, bakire iken okumak isterdim. Onun dışında söylenecek son sözüm şudur, yazar niçin "ya da, her şey, sağ ol" gibi kelimeleri yanlış yazmıştır? Onun zamanında bu yazımların doğrusu böyle mi idi?
