gérici (irticâcı) gibi geçmişteki bir döneme özleme sahip olmayan veya ilerici gibi ütopyalara sarılmayan, doğrudan bugünü ve burayı yaşamaya çalışan kişidir.
örneğin sınavı veya sunumu veya bélirli bir güne yétiştirmesi gereken bir işi varsa o işiñ soñunu değil, hemen önündeki kısmını planlar. diyelim bir yazı yetiştiriyorsa, o yazınıñ soñ hâlini planlamak yérine, sıradaki paragrafı planlar ancak bunu yaparken "bu cümle soñ hâl olmaya katkı sağlıyor mu?" diye sorularla kendine ayar çeker.
siyâsî olarak da bugünñ ve buranıñ çözümlerini tartışır, gelecekteki oluşacak sorunları ise eñ fazla hayal éder ancak planlamaz. hedefi sadece belirler, planı olabildiğince kısa vâdeye çeker.
--
gerçek örnekler:
- önce doğadan örnek: karınca kolonisi. her karınca yalñızca işini yapar, kimseden buyruk almaz kimseye buyruk vermez. önündeki yiyeceği yuvaya götürür veya yiyecek bulur vs. plan yoktur. Ancak bütüne bakınca sanki planlanmış gibi bir soñuç çıkarır: yuvanıñ iç tasarımı, düşmanlara karşı korunumu, yiyecek yığılımı, kışa hazırlık*, vb.
- kendi târihimizdeki eñ yakın örneği (bkz: atatürk) olarak görüyorum. adam ortaya bir ütopya bırakmamış, zaten (bkz: osmanlı gericiliği)ne karşı, meşrutiyetten cumhuriyete geçişi pratik ve güncele ait çözümlerle sağlamıştır.
- dünya tarihinden bir örnek olarak ise (bkz: muhammed)i örnek verebilirim. yaşamı sırasında kendisinden sonra islam devletine ne olacağı konusunda hiçbir beyanda bulunmamış, sonraki halifenin kim olacağı konusunda net bir plan bırakmamıştır. bu nedenle cenaze namazını 16 kişilik bir cemaat ile imam olarak (bkz: ali) kıldırmış, toprağa verilmeden arabistan sıcağında naaşı 3 gün bekletilmiştir (müslümanlar daha önemli işlerle uğraşmaktaymış: halife seçimi).
- eñ sevdiğim kişi örneğini soña bıraktım: (bkz: gandhi). tuz üretimini yasaklayan ingiliz krallığına pasif direnişle kafa tutarken sadece ve sadece önündeki kısa vadeli sürece odaklanmıştır ve hindistan'ıñ bağımsızlığını bu yöntemle elde étmiştir.
- eñ sevdiği olay örneğini eñ soña bıraktım: (bkz: taksim gezi parkı direnişi). direniş, yalnızca önündeki ağacı korumak için direnen bir avuç insanla başladı, yalnızca parkı kollayan milyonlara vardı ve yalnızca topçu kışlası benzeri rant ve doğa karşıtı hamlelere, polis şiddetine ve iktidar hırsına karşı pratik çözümlerle ortaya bir komün yarattı. bireyler farklı amaçlar veya özlemler taşısa da, hareketiñ/direnişiñ kendisi bir özleme* veya bir ütopyaya* yaslanmadı. soñuçta topçu kışlası yapılamadı, iktidar çirkefleşti, gerçek yüzünü ortaya çıkardı, korktu ve zıvanadan çıktı (inceldiği yerden koptu).
