Kalp kalbe karşıdır gençler, tabiki düşünüyordur. Siz böyle düşünerek mutlu mutlu uyuyun. Zaten biri ansızın aklınıza geliyorsa kesin o kisi o an sizi düşündügündendir.
şu kadar düşünmüyordur, eminim düşünmemiştir de. aşık olduğu bariz olan o adamla deliler gibi sevişiyordur şimdi. film izlerken sarılıyordur falan ona sonra. kahkahalarla gülüp eğleniyordur her an. böyle diye diye yedireceğim bir gün kendime bu gerçeği. o kadar inandım.
bazı gerçekler balyoz gibi inmedikçe kalbinize, kor halinde yanan geçmiş küle dönüşmez imiş.
o şimdi ne yapıyor,
şu anda şimdi, şimdi?
evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı, ayakta mı?
kolunu kaldırmış olabilir,
-hey gülüm,
beyaz, kalın bileğini nasıl da çırılçıplak eder bu hareketi!..-
o şimdi ne yapıyor,
şu anda, şimdi, şimdi?
belki dizinde bir kedi yavrusu var,
okşuyor.
belki de yürüyordur, adımını atmak üzredir,
-her kara günümde onu bana tıpış tıpış getiren
sevgili, canımın içi ayaklar!..-
ve ne düşünüyor,
beni mi?
yoksa
ne bileyim
fasulyanın neden bir türlü pişmediğini mi?
yahut, insanların çoğunun
neden böyle bedbaht olduğunu mu?
o şimdi ne düşünüyor,
şu anda, şimdi, şimdi?..
düşünüyordur, belki de hayır.
şüpheler içinde geçirilen saçma sapanlar duygular.
beyninizi yoracak olan boş düşünceler, hayaller ve son olarak yüzde salak bir gülümse. düşünmüyor işte unut artık, bitti.
Acaba? acaba düşünüyo mudur lan...
Onun bana yaptığı karaktersizliklere rağmen ben onu düşünüyorum hâla, aklıma geliyor, üzülüyorum..
milletin yüzüne gülüp, içten içe üzülüyorum, sürekli düşünüyor, kafayı yiyorum..
beynimin odak noktasında sürekli o, onla ilgili anılar, hatıralar, karaktersizlikler, kahbelikler..
teker teker gözümün önünden geçip, kendimi bitiriyorum..
behzat ç sezon finalinde bir söz söylemişti ya hani, kulaklarımda sürekli o ses..
" ben unutmak istiyorum lan.. hergün ne zaman unutucam diye soruyorum kendime.. her sorduğum zaman da, herşeyi yeniden hatırlıyorum ben, daha net. unutamıyorum lan... "
umarım düşünüyorsundur ve üzülüyorsundur.. çünkü ben çok üzülüyorum lan.