insanoğlu neden kitaplardan bu kadar uzak durur? Niye mesafelidir bilmenin eşsiz gücüne mesela? Ben bunları hep merak ettim. Kitap okurken,tuvalette sıçarken,öylece dururken,bir insanla konuşurken... Popüler kültür denen adı batasıca Ahmet Kaya şarkılarından kalma bir deyimle "soğanımızı çaldı". YouTube'a video yüklediler,paraya para demediler,televizyon dizileri ile milletin aklını çeldiler. Uykusuz dergisinden bir haber aklıma hayal meyal geliyor. Hırsızlar iş yerlerine girmek için insanların Ezel,Aşk-ı Memnu ve Hanımın Çiftliği gibi dizileri izlediği vakitleri kolluyor. Ne acı yahu,senaristlerin millet izlesin diye yazdığı dizileri millet izliyor ama öte yandan da milleti soyuyorlar. Aynı Nuri Alço gazozu gibi birşey. Tesirini fena gösteriyor. Hangi birimiz ne yapacağımızı şaşırıyoruz tabiri caizse bu boş beleş dünyada. Kitap okunmadığı için kimse Genç Werther'in acılarına vakıf olamıyor mesela,mesela Ermeni soykırımı diyenlere insanca yaklaşmak yerine(onları eleştirsek dahi insancasından) kendilerine "ben milliyetçiyim"diyen hödükler gibi saldırıyoruz. Atatürk,mezarından kalkacak olsa(tövbe haşa) suratımıza tükürürdü. O güzel ülkeyi ne hale getirdik diye. Bu entry'yi okumak yerine kaçınız Sofie'nin Dünyası adlı derin bir felsefe dolu kitabı bitirmek için son beş sayfasını okumaya uğraştı? Hepimiz boş beleşiz nalet olsun. Ne yazık ki.
Neden kitaplardan uzağız,kitap okumuyoruz? Bunun ayrıntılı bir incelemesini yakın zamanda atacağım.
