şimdi düşündüm de; sabahlar yeteri kadar aydınlık değil sanki
sanki gecede kalıyor tüm düşlerimiz ani bir güneş batımı gibi
kararsız kalıyor sanki hecelemeye çabalayan dudaklarımızda kelimeler
dökülmüyor sanki dizelere...
şimdi düşündüm de; eskisi kadar konuşmuyoruz galiba birbirimizle...
aşklar diyorum hani,
şimdi düşündüm de; eskisi kadar gerçek mi değil?
yoksa biz mi inandıramıyoruz bir türlü kendimizi bu tutsaklığa
titreyen her dudak gözyaşı arefesinde sanmamız bundan kelli midir
yada sıcak yer yürek bizim için atmaktadır muhtemelen dememiz midir hata
şimdi düşündüm de; bi parça yalan galiba...
hani gece yarısı uyanı vermek gibi düşün
kalkıyorsun, sebepsizcesine
lan iyi de içindeki anlamsız acının sebebi ne
o ne lanet bir tattır biranın ağzında bıraktığı
o ne melun bir baş ağrısı
değer mi oğlum yarı/ölü halde yırtmışken bu dünyada
yırtık dondan çıkar gibi uyanıp tekrar titremeye..
değer mi ulan "şimdi git" bile demeye kadir olamadığın bir acıyı çekmeye
akıllanmazsın oğlum sen
kuru dal geldin, kuru dal gideceksin ona tasam...
değmez dediğini ben kadar duyuyor da alemi cihan,
düşündüm de, bir sen kanmıyorsun güneş gibi gerçeğe...
yalan ulan, yalan...
