yaşadığı şehirden geçerken hisstettiğim duygudur. üstelik yıllar geçmiş üzerinden artık bütün umutlar tükenmiş arada bir hatırlanır olmuş silik bir hayal gözümde. ama aynı sınırları paylaşmak bile kahrediyormuş insanı. ne demiş şair iyi ol uzak ol ama bir daha görme beni...
Sarmasiklar Feridun abimizi sarıyor Arka planda alımlı bayan,sobacilar çarşısı güzel klipti.bunalımspor olarak feridun bey ne yaparsa süperdi o dönemler zaten.
Ayrılığın üzerinden geçen günlerden sonra nasılsa benden başkasıyla yapamaz bu kız cepte diye düşünen benim suan hissettiklerimi en iyi anlatan cümle, , şarkı sözü.
sensiz mutlu olmasını istemediğiniz eski sevgiliye söylenen söz.feridun düzağaç şarkısı
ne gerekse eski sevgili face'e eklenmiştir.gel zaman git zaman eski sevgilinin düğünü gelmiş çatmıştır.davetiye resmi face'de paylaşılmıştır. o gün tek paylaşılan davetiye değildir. feridun düzağaç şarkısıda paylaşılmıştır.davetiye beğenilmemiştir ve yorumlanmamıştır. ama o şarkı eski sevgili tarafından beğenilmiştir ve o beğenme bütün yorumlardan daha uzundur.(yaşanmıştır)
Kaybetmenin,pişmanlığın,çok sevmenin getirdiği duyguların en içten,en sade dile getirilişidir.Çok arabeskde olsa ki aşk arabesk bir duygudur bizi böyle çaresizliklere,korkulara sürükler.
(bkz: Nilgül-Ne arabesk günler geceler yaşadım.)
bitti.
kış gibi, buz gibi bi yaz günüydü. nasılsa pişman olur, arar, bensiz yapamaz ki dedim. mutsuz olacağından da adım gibi emindim. aradığın zamanlarda açmadığım telefonlarla belli ettim kendimce kızgınlığımı. böyle olma istiyordum. tamam, benim istediğim kalıplara da girme ama beni de sokma kendi ölçülerine. bir kağıt bebek gibi, gazeteden kestiğin giysileri giydirme üzerime, kapatma kapıları istedim. kendi odanın duvarları arasına hapsetme beni.
bi kaç gün sonra aramaz oldun sense. duydum ki önce numaramı silmişsin telefonundan, sonra da adımı aklından. benimse saf saf umudum vardı hala. arada duyuyodum ya özlediğini, ona güveniyodum belki de kendimce.
sonra yavaş yavaş telefonların kesildi, olur olmaz karşıma çıkışların eksildi bir bir. benimse ödüm kopuyodu başkasını seviceksin diye. bana baktığın gibi bakıp kokusuna hasret uyuyacaksın diye. serde erkeklik varya belli de edemiyodum özlediğimi. ama dedim ya ödüm kopuyodu aslında.
şimdi aradan bilmem kaç gün geçmiş bana asır gibi gelen. keşke diyebiliyorum sadece, "keşke"yle başlayan cümleler kurabiliyorum. "adı ağzından düşmüyor" diyo arkadaşlar "farkında değilim" diyorum. aslında bal gibi de farkediyorum.
şimdi belki mutlusundur diye ödüm kopuyo, eyvah, biliyorum ki bana acı acı hatıran bile yetiyor.
çok içten bir geride kalan sevgili cümlesidir. bir tek dileğim var mutlu ol yeter diyenin samimiyetine hiç inanmadım ben zaten. ilk entry çok uzundu okuyamadım gerçi ama olsun. ayrıca;
