istisnaları olsa da genel olarak şiir mutsuz, melankolik insanların uğraşıdır. Her ne vakit hüzünlü bir havaya bürünsek şiire sığınır ve onu bir vazgeçilmez durak olarak görürüz. Ve acı en büyük ilham kaynağıdır.
Katılmadığım önerme. Öyle olsaydı ben günde birkaç yüz şiiri devirmiş olurdum.
Şiir yazmak kolay bir iştir. Alırsın eline kalemi defteri yazarsın bir şiir. ancak güzel şiir yazmak fevkalade zor bir iştir. Öncelikle çağının şiirini bilmek, çağının öncesi şairlere ve şiirlere aşina olmak gerekir. Yoksa güzel şiir yazacağım diye tekrar düşülür. Bunların haricinde iyi bir dil ve yazım bilgisine sahip olması gerekmektedir. Kullanacağı dili özümseyememiş kimse o dilin inceliklerini de gün yüzüne çıkaramayacaktır. tüm bunları bir kenara bırakıp asıl önermeye dönelim; çünkü başlıkta güzel şiirden değil şiirden bahsedilmiş.
Şairlerin senin benim gibi insanlardır. Aşık olurlar, çalışırlar, sömürülürler; yani hayatta karşılaşılabilen bir çok durumla karşılaşabilirler. toplumun geneline nüfus eden duygu ortamından sıyrılmaları mümkün değildir. Öyle bir çaba içine girdikleri takdirde çağından uzak, soyuta indirgenmiş şeyler anlatan tercih edilmeyen bir şair olacaktır.
Neden şiiri mutsuz insanlar yazmaz. Çünkü insanlar farklı farklı ruh halleri içinde hayata tutunmaya çalışır. Şairse bu insanlardan farksız değildir. Her türlü ruh hali dahilinde şiir yazabilir. Eğer şiiri sadece mutsuz insanlar yazmış olsaydı. "güzel günler göreceğiz çocuklar" şiiri yerine "sikerim böyle dünyayı" şiirini okuyup dahada mutsuz olabilirdik.
belkide öyledir ancak kimisi yazar hakikaten adam yazmış dersin böyle duygu patlaması resmen herif döktürmüş helal olsun dersin. her ne kadar şiir sevmesem de var öyle şiirler. ancak %80 i de böyle gereksiz biçimde ıkınır yazmak için yarrak kürrek hayatı zindan eder hem okuyana hem okumaya çalışana. arabesk rap yapanlarda aynı kişiler işte...
neyse ne işte ben şiir sevmem sevenler daha iyi bilir.
sanatın güzeli bulmaya yönelik bir girişim olduğu düşünülürse katıldığım önerme. sanatçılar yaşamasını bilen insanlar olsalardı, yani kurda kuşa bakıp yaşamın güzel olduğu inancına varabilselerdi, büyük ihtimalle sanatçı olamazlardı. Sözcükler, belki de bu dünyayı iyileştirme çabasından başka bir şey değildir. Ayrıca, Lou Salome, Rilke'nin nevrotik rahatsızlıklarının iyileştiğini görünce şairin üretkenliğinin de sona erdiğini görmüş ve Rilke'yi terk etmiştir.
Ve;
"Yaşamayı bileydim yazar mıydım hiç şiir?
Yaşamayabileydim yazar mıydım hiç şiir?
-Yaşama!
-Ya bileydim?
Yazar: Mıydım
Hiç: Şiir. " ismet Özel
