yıllardır tecrübe ettiğim ve gözlemlediğim bir durumdur. ne zaman bir ateist görsem ve ben ona ne zaman edebiyattan bahsetsem o bana nesir değil şiir anlatır. he he tamam sus der mevzuyu kapatırım ama o ısrarla yok şiir şöyle yok şiir böyle der ben "hadi bana müsade" der uzaklaşırım. yapacak bir şey yok bunların kanında var bu...
cigaradan kaynaklıdır. aslında biraz değişiktir şiir. şiirin bir çok tarafı vardır.
mesela eğer endüstri devrimi sonrası şiirlere bakarsanız bambaşka bir dünya anlatırlar. veya onlardan önceki materyalist ibneler çok daha başka bir dünya anlatır. ama o romantik dönemden bir şiir okursanız muhtemelen anlamazsınız. çünkü ballad deniyor onlara. ballad'ın iki türü vardır. coleridge mesela 'story-telling' türünü benimsemiştir ve ilk ballad şairlerinden biri olarak tarihte yerini almıştır.
mesela kubla khan'ı yazarken cigara içtiği rivayeti vardır kaldı ki wordsworth ile ikisi cigara arkadaşıdır. wordsworth çocuk motifini kullanırken, coleridge daha dinsel motifler kullanır. ama cigarayı asla elinden düşürmez.
sonuç olarak, bu teoriyi de çürüttüm. evet mutluyum.
