Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl.
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril,
koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil.
Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim var.
Yüz bin elle dokunurum sana, istanbul'a.
Yapraklarım gözlerimdir, şaşarak bakarım.
Yüz bin gözle seyrederim seni, istanbul'u.
Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
pek çok örneğini gördüm bugüne kadar. can yücel'in, attila ilhan'ın ne şiirleri heba edilmiş, içim acıdı. yalnız bir kaç şarkı var ki, 'evet evet işte bu' dedirtecek kadar güzel.
can yücel'in 'yapraklar, şarabi eşkıyalar ve cocuklar olmasa benim gayrı kimim var?' sorusunu sorduğu o harika şiiri: yaprak dökümü. yeni türkü öylesine güzel yorumlamış ki:
attila ilhan'ın harika bir şiiridir aslında, pek kimse bilmez. nedense herkes nur yoldaş ile anımsıyor bu şarkıyı. oysa, dinledigimde benim aklima gelen tek şey, o şahane serseri, attila ilhan. evet evet sultan-ı yegah bahsettiğim şiir.
bir diğer can yücel şiiri ve yine harika bir yeni türkü yorumu. istanbul'a ilk gideceğim vakitti, yıllar yıllar evvel. ilk kez o gece dinlemiştim, dün gibi hatrımdadir. başka türlü bir şey şiirinden bahsediyorum.
--spoiler--
Bulut mu olsam,
gemi mi yoksa?
Balık mı olsam,
yosun mu yoksa?..
Ne o, ne o, ne o.
Deniz olunmalı, oğlum,
bulutuyla, gemisiyle, balığıyla, yosunuyla.
--spoiler--
https://youtu.be/OZ-W9sKJKHg
Sezen aksunun seslendirdiği şaheser bir eser ..
Başını göğsüme sakla sevgilim
Güzel saçlarında dolaşsın elim
Bir gün ağlayalım, bir gün gülelim
Sevişen yaramaz çocuklar gibi..
Söz : Sabahattin Ali
Beste : Ali kocatepe
Düzenleme : Onno Tunç
Pekçok şarkı var harika mısralara ezgi olmuş, notalarında kelimeleri yeniden doğurarak şiirin tadını dimağlara nakşetmiş.
işte onlardan biridir ve bence en güzellerinden biridir, Geri gelen mektup.
ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.
gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse;
ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse;
her şey silinip kayboluyorken nazarımdan,
yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse...
hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince
çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince
gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım;
gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.
gözler ki birer parçasıdır sende ilahın,
gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,
vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!
leylim ley-sabahattin ali (zülfü livaneli)
yol ver dağlar-aşık hacı yener(arif sağ)
Kız sen istanbul’un neresindensin-aşık hacı yener(bir çok kişi okur)
saçların-hayati vasfi taşyürek (mustafa yıldızdoğan)
türkiyem- dilaver cebeci (myd)
şinanay-melih cevdet anday(sezen aksu)
...
