herkesin oturup bir anlık gazla yazmaya çalıştığı, bir can yücel, bir nazım hikmet havalarında girişilen ve çoğu zamanda hüsranla sonuçlanan durumdur. şiire başlanır:
çok üzüldüm, kahroldum gidişine,
hayrandım öpüşüne, gülüşüne, sevişine,
gitme demem, diyemem demem kahrolurum,
ama gitme,gideme dön sevdiğine.
dur ulan aaba oldu bu şiir, ama ben aaaa şeklinde yazacaktım. siliyim bari benim stilim bu şekilde olamaz denilip, devam edilir:
çok üzüldüm, kahroldum gidişine,
hayrandım öpüşüne, gülüşüne, sevişine,
gitme lütfen özledim seni dön evine,
tülaayyyyyyyyy gel lütfeen mehmedine.
offff iyice saçmaladım aaaa olmasına gerek yok aabb olsun bari, ama yine de benim bir tarzım olmalı, bir gazla oturduk, moralimi de bozdum gece gece... son kez deniyim olmazsa bırakırım:
çok üzüldüm, kahroldum gidişine,
hayrandım öpüşüne, gülüşüne, sevişine,
vedan büyük vurgun, benim dibe vuruşum,
giderken gururumdandır, bu dik duruşum.
güzel oldu sanki, dur şunu bir gönderiyim, bakalım sözlüktekiler beğenecek mi?
gönderilir....
'4 tane eksi mi, nasıl olur ya? can yücel yazsa, hemen gider facebook a koyarsınız di mi?
sizi ölçü olarak görende suç' denilir. ve şiir yazma bırakılır. belki beğenilse, iyice gaza gelinip, her gün şiir yayınlayabilecek kıvama gelecektir. bunun önüne geçilmesi için, sağduyu ile eksi veren bütün yazarları kutlamak gerekir...
özledim seni yine kokun burnumda,
seninle köfte yerdik sarayburnunda,
feryadım figanım değil umrunda,
ben sensiz neylerim kahpe sevgili.
--------------------------------
Her gün ; gün doğar , gün batar elbet ...
Lakin senle doğan güneş; aydınlatır hanemi, senle batan güneş , huzur katar yüreğime ...
Sen ; ey sevgili öyle bir geldin ki , yer yerinden oynamadı ama aklımda,gülüşlerim de ,
düşüncem de ve tepeden tırnağa kırılmış minik yüreğim de bir devrim yaptı ...
Şimdi hoş geldin sevgili.
