eskiden yazardım böyle ergen gibi, arkadaşlar "vaaay" derdi. hani ergen aşkları falan vardır, o zamanlar... genelde insan melankolik oluyor ki bunun oluşmasını sağlayacak bir duygu içinde olmalısınız.(ömür boyu ergen kalan biriyseniz şiir yazmanız kolay olur, hani böyle aşk acısı çekmeler falan) daha kolay yazılır. cümleleri devrik kurmayı öğrenmeli. tekrarları, ikilemeleri, zıt anlamlı kelimeleri falan doğru yerde kullanmalı. bir de böyle tamamen oturup boş boş vakit ayırmalı. 1 saat gibi... tüm şartlar sağlanırsa güzel bir şiir yazmak elbette mümkün. şiir genelde böyle kelimelere soytarılık yaptırmaktır. cümleniz süslü ve bol parfümlü pakize kılıklı bir şeyse herkes beğenir.
Dil hakimiyeti, okuma sevgisi ve özellikle çok fazla şiir okumuş olmak, şiirin tarihsel gelişimini iyi bilmek, iyi şairlerin şiirlerini ders çalışır gibi çalışmak, her gün saatlerce okumak ve yazmaya çalışmak, iyi bir felsefe okuru da olmak, var oluşunu anlamlandırma çabası, zeka, disiplin diye sürer gider.
Büyük şairlere göre şiir yazmak hem gönül hem irfan işidir. Kendinden öncekileri okuyup idrak etmek işinden sonra kabul görebilecek olan yazma arzusudur.
Uçuk bir kafa, hayattan alınan tecrübeler, aklından çıkmayan dusunceler ve kaleminizden dökülen ruhu okşayan, yaşananları anlatan o kelimeler...
ve ışte siiriniz hazır.
