ya ılık değildir tabi de fazla da siklenecek bir durumu yoktur karşı cins tarafından.
panzehir olarak edebiyat dünyamızda can yücel isimli bir kahraman çıkmıştır ve ötesine berisine bakmadan ağzına geleni söylemiştir.
Bu yüzden asla çok popüler olmamıştır ama gerçek takdiri bulmuş ender insanlardan biri olmuştur.
bir de mesela ahmet erhan'a bakın. Yeryüzünün en güzel şiirlerini yazıyor kendi döneminde adam belki... ama çok edebiyat meraklısı olmayan bir kadına sorsan, bilme ihtimali belki %1...
o yüzden şiir yazan insan, cinsiyetçiliği bırakıp ciddi olursak, eşcinseldir diye bir kaide yok.
her duygusal insan eşcinsel olacak diye bir kaide yok. o bir yanılsamadır olsa olsa.
ama işi bu olmadıkça oturup birinin keyfe keder şiir yazmasının da matah bir yanı yok. ayrı...
Şiiri sadece aşk ve ağlak romantizmden ibaret sananların yanılsaması.
Bugün biri çıkıp "yiaa ama ben çok üzüldüm aşkısı yiaaa" diye bir cümle yazıp bunu şiir kitabı olarak bassa buna bile vay be ne güzel yazmış üstad diyecek insanlar mevcut. o yüzden şiirin adı iki paralık oldu neçe zamandır fakat özü böyle değildir.
cyrano de bergerac oyunundan, "istemem eksik olsun"
Aragorndan, "yalnız insan merdivendir hiçbir yere ulaşmayan"
Sabahattin ali'den, "bütün insanlara"
Lermontov'dan, "hem üzüntü hem keder"
Gibi aklıma gelen birkaç şiire bakılırsa ılıklık değil sorgulama, isyan ve derinlik içerdikleri algılanır.
