Babasının prensesidir. Şaka lan şaka. Kelimelerle matematik, seslerle ahenk yakalayan, bunlara bir de şiirinde bir fikri akıcı bir şekilde ifade etmeyi de ekliyorsa ortalamanın çok üstünde zekaya sahip insandır. (Nazmi nesre yaklaştıran yavsaklar hariç:)) )
kadınlar da güzel şiirler yazar en azından yazanları gördüm. şiir yazan erkeğin yüceltmesi de gereksiz. çünkü niyetini bilemezsiniz. şiiri içinden gelen duygular için de yazabilir başka amaçlar uğruna da.
benim de yazdıklarım ve insanların gördüğü şiirler var. bir de kimsenin görmediği şiirler var bir de yazılmayan. şiiri duygular yazdırıyor güçlü sade duygular.
saçma sapan kelimeleri bilinçli bir şekilde yanyana getirip bununla övünen çook insan var cinsiyet ayırt etmiyorum. Fakat bazı insanlar var yazdıklarıyla övünmez, üstelik herkesten saklar, kelimeleri süslemeye çalışmadan duygularını apaçık yazarak ifade eder böyle erkekler .... diyecek bir şey bulamıyorum, inşallah bir gün böyle birini bulurum...
'ama şiir yazma' ile bitiyor en son, hep daha çok seven büyütür aşkı, hep daha çok seven ezilir, o yüzden şiir filan yazmayın. bir kadını şiir yazacak kadar sevmek, yani o ilk kelimeye başlama cesaretini göstermek çok ayrı şeydir. çünkü bugüne kadar hissettiklerinin, düşlerinin, düşmelerinin ilk izlerini bırakırsın o kağıda. hem şairin mesleği kavuşamamak, ne kadar çok beklersen o kadar olmaz, hani hissedersin ki 'beklemesem gelecek' dersin, öyle bir his oturur içine, bir gün gelir beklememeyi dilenirsin ama onu da beceremezsin, vazgeçişi kabullenemezsin. birini severken önce susarsın, korkarsın, sonra gün gelir konuşarak anlaşırız dersin, o zaman konuşursan kaybedersin çünkü biraz daha korkarsan, biraz daha seversen, biraz daha susarsan anlarsın ki kelimeler hiçbir halta yaramıyor, yaradan kelimeleri dünyalık işler için yaratmış. sonunda en başa dönüp susarsın, o da susar, geceleri yaşarsın, gündüzleri geceyi beklersin. o yüzden 'kahrın da hoş' diyemeyeceksen şiir de yazma, kimseyi de sevmeye kalkışma, 'aşk'ın hakkını ödeyemezsin.
