bunun yazamayan versiyonuyum ben. ya da yahya kemal gibi tamamlayamayan versiyonu.
yahya kemal'e bir gün sormuşlar:
- üstad bugün görünmediniz, ne ile meşguldünüz?
- bir şiir üzerinde çalışıyordum.
- bitirdiniz mi?
- hayır. sabah bir virgül koymuştum, akşama kadar düşündüm, onu da beğenmedim, sildim.
edit: yanlış anlayan arkadaşlar olmuş. sadece tamamlayamama kısmıyla benzetme yaptım. yoksa haşa.
aşık erkektir. sevmiştir. sevdiği kadına nameler döşer. hani ilkokul yıllarındaki çocukluğu gibi masumdur aşkı. yazdığı şiirlerin yanına kalpler, çiçekler çizmek ister. ama darbeyi yiyince o çiçekler solar.
koklamasını bilmeyen bir kadına kalbini açmıştır. duygusunu dile getirmiştir. fakat sonu yine yalnızlık ve sabundur. o adamın ben amına koyayım.
bir çeşit erkektir. şimdi şiir yazmak var, şiir yazmak var azizim. posta gazetesine yollanan şiirleri de biliyoruz sonuçta. iyi şiir yazan erkek olsaydı bu başlık kendimi gönül rahatlığıyla dahil edebilirdim bu tırnak içine.
iyi şiir yazan erkek, kelimeleri kalbe dokundurabilen erkektir. yoksa şu da şiir:
ben seni sevdim.
ama sen gittin.
bari mektuplarımı getirseydin
ben var ya senin ebenin...
yani arkadaşlar ne demiştik şiir yazmak var, şiir yazmak var.
