bunun yazamayan versiyonuyum ben. ya da yahya kemal gibi tamamlayamayan versiyonu.
yahya kemal'e bir gün sormuşlar:
- üstad bugün görünmediniz, ne ile meşguldünüz?
- bir şiir üzerinde çalışıyordum.
- bitirdiniz mi?
- hayır. sabah bir virgül koymuştum, akşama kadar düşündüm, onu da beğenmedim, sildim.
edit: yanlış anlayan arkadaşlar olmuş. sadece tamamlayamama kısmıyla benzetme yaptım. yoksa haşa.
aşık erkektir. sevmiştir. sevdiği kadına nameler döşer. hani ilkokul yıllarındaki çocukluğu gibi masumdur aşkı. yazdığı şiirlerin yanına kalpler, çiçekler çizmek ister. ama darbeyi yiyince o çiçekler solar.
koklamasını bilmeyen bir kadına kalbini açmıştır. duygusunu dile getirmiştir. fakat sonu yine yalnızlık ve sabundur. o adamın ben amına koyayım.
dertlidir.
sevinçlidir.
hüzünlüdür.
sevecendir.
depresiftir.
alkoliktir.
sevgi doludur.
hiç bir zaman karşılığını aramayandır. zaten alamayacağını bilmektedir. mütevazidir. bazen öküzlüklere maruz kalmaktadır. sonuç olarak herkese şiir yazmamalıdır. en azından bunu okuduktan sonra yapmamalıdır.
şiir yazan erkek başlığı gördüm sözlükte
gözüm döndü birden, yok ki bir gözlük de
ne yapsam diye düşünürken sensizlikte
şiir yazan erkek oldum, vay amk
sol frame sağ frame derken
o başlık bu başlık gezerken
uzun entry bile giremem sanırken
şiir yazan erkek oldum, vay amk
şimdi nerdesin kim bilir, o güzel memişlerin nerde
bana ne nerdeysen, artık çok da sikimde
yeni bir kız düşürürüm belki bu şiirle
şiir yazan erkeğim sonuçta, vay amk...
