En büyüğüdür akıl, erdem, onur insana kalan hazine,
Öldüğünde verirler dostuna iki sayfa karine,
Ün, nam, şöhret, hepsi birer bahane,
Alaya almaksa tüm dertleri, irade-i şahane.
insanı insana düşürüp etmiyorsam fitne fesat,
Şerefsize, ahlaksıza duymuyorsam eğilip sebat,
Ey Rabb-ül Semavat! Neden kötüleredir hep hayat?
Sabretmektendir, bende kaldı ne sabır, ne takat.
Nerde bir şer doğsa, ben hep ilk hecesiyim,
Yanlış giden ne var, işte ben günah keçisiyim,
iyiyle kötünün nikahında ben gerdek gecesiyim,
Habil, Musa, Mustafa; katledilen şehzadesiyim.
Bundandır bu mısralar, var hep sol yanımda bir ağrı,
Hele bir durun dinleyin, ne der bu kul Çağrı,
Dert, gam eksik olmaz yakandan,
Olursan bu devirde bal yapan bir arı.
