Kelimeler, Yalnızlığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe, yalnızlık büyüdü , dayanılmaz oldu...
- Gözden ırak, gönülden de ırak olur mu efendim?
- Hayır Olric...
- Yüreğinde bir yer açıp oraya oturttuğun her kimse, seninle birlikte gider her yere...
Oğuz Atay- Tutunamayanlar
+beyfendi çift kişilik bazalarımızda kampanya var!
-Kedim bile uğramazken evime, çift kişilik yatak benim neyime?
+Peki tek kişilik baza verelim o halde size...
nefi gibi bir adama çatarsanız kursağınızda bırakır hevesinizi.
--spoiler--
gönlünde ısıttığın sıcacık simitlerden bir tane veririmisin simitçi? yiyelim gevrek gevrek.
adam gibi simit istesene, ne konuşuyon gevşek gevşek?
--spoiler--
+ben kilolu muyum sence şevket?
-Yerin seni çektiği kadar ağırsın, kanatların çırpındığı kadar hafif, kalbinin attığı kadar canlısın. Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç, sevdiklerin kadar iyisin. Nefret ettiklerin kadar kötü...
+ee yağniii?
-yani nasıl hissediyorsan o kilodasın
+off kafam karıştı yaa
-(gerizekalı(iç ses)
zordur.çünkü içsel yaşantının derinliği ile dışa vurduğumuz yaşama biçimi birbirini asla tutmaz.şairin sıkıntısı biraz da budur.belkide şiir tadında yaşamak da budur.
