Şiir sevmeyen kadın bence gerçek bir aşkı yaşamayı haketmeyen kadındır. En güzel kelimelerin özenle seçilip bir mısra oluşturmak onunla da yetinmeyip en güzel mısralardan dizelet yapmak normal bir durum olamaz.
şiirin niceliği değil, kendisine ithafen okunduğu zamanlarda okuyanın niteliği ile ilgilenilmesi hasebiyle şiirin kendisi ile arası iyi olmayan kadındır.
şiirden anlamayan kadın vardır. çünkü anlasa illaki bir şekilde sever. tüm şiirleri olmasa bile gönlünün telini titreten bir kaç tanesini sever.
ben sevgilim dediğim kadına ki sonradan ne kadar aşşağılık birisi olduğunu anladım direkt şairinden şiir götürdüm de umursamadı. buradan sonrası da bizim aptallığımız oluyor artık.
bir de neden şairler hep erkek? hep demesek de ekserisi veya en kalitelileri. işte aynı nedenden. kadınlar erkekler kadar duygusal değildir. bugün aksini idda eden onca kişi olsa da erkeklerin duygusallığı çok daha fazladır ve çoğu zaman mantıklarının önüne geçer. bazen bir şiirle bazen de kahramanını yazarın oluşturduğu bir romanla da açığa çıkar bu. ama erkeklerin yazdığı şiirleri okursanız anlarsınız o duygu yoğunluğunu.
kadınlar... yaşadığım en acı tecrübeden sonra diyebilirim ki asla bu yoğun duyguları haketmeyen yaratıklar. anca evinin kadını, çocuğun anası olabilir. fazla beklenti göte girebilir.
benim o. saçma gelir. kafiyeli cümlelerden başka bişey değil. içimi cız ettirmiyor.
ps:çok isyankar oldu affedin,başlığı bulunca çıkarayım aradan dedim.
