kırıp geçilmemesi gereken insanlardır herkes şiir sevmek zorunda değil ki. belki kendi şiirlerle değil de arabalarla veya makyaj yapmakla iyi hissediyor. bunları yargılamak bize düşmez ama ben de sevdiğimi inkâr etmeyeyim. bir arkadaşımın vasitasıyla henüz adım attığım bir alem ve çıkmaya hiç de niyetim yok!
Uludağ insan sarraflari tarafindan türlü ithamlara maruz kalmış insandır.
Bir insan şiir sevmeyebilir, sanat sevmeyebilir, Edebiyat sevmeyebilir.bunlari sevmediği için insan değildir, odundur, ot gibi yaşar gibi düsük zeka ürünü yakistirmalari hak etmez.belki baska ugraslari vardir, ilgi alanlari vs. Dünyaya baktiginiz bir pencere var ve o pencereden bakmayan herkesi yaftaliyorsunuz.bunun adı yobazlıktır.
Anlamadım ki son zamanlardaki bu şiir sevgisi nereden geliyor. ikinci yeni nedir desem fondöten markasi sanacak insanların ağzından cemal süreyalar, turgut uyarlar eksik olmuyor. Göğe bakmaktan boyunları ağrıdı zaar, çay içmekten bir hal oldular.. Oysa şiir bu kadar yüzeysel mi? Ah popüler kültür ah!
Şiir sevmek değildir bir adama aşık olmak gibidir ya da bir kadına. Şiir sevilmez şiire aşık olunur. Nefes almak gibi bir durumdur şiirsiz geçen günün bi anlamı yoktur. Kitaplar şiirler ruhu besler dinlendirir kaçış kapısı gibidir herşeyden bir kaç dakikalığına kopmak zihni boşaltmaktır. Kısacası şiir okuyun bağımlı olmamak imkansızdır.
