Okur, yazar, bilir. siire ait tum donanima sahiptir. buraya kadar her sey normal ama karsima gecip surekli yatak odasi ses tonuyla konusursa, agzini yuzunu tokatlarim ben o adamin!
şunu seven erkek, bunu seven erkek, şöyle yapan erkek, böyle yapan erkek... eğer bu şekilde erkeklere başka gözle bakılıyorsa, top, gay, nonoş, yumuşak gibi... o zaman ben hiçbirşeyi sevmiyorum.
bu benim evet. şiir okurum sürekli, sürekli yazarım, edebiyat tarihini incelikle bilirim ve edebiyata karşı uç noktalarda ilgim vardır. pragmatik olarak bana yaramasa da, bildiğin hoşuma gidiyor lan.
Normalde ben pek sevmezdim. Daha gerçekçi, daha katı, daha Sayısal şeylere Önem veririm. Ama yakın zamanda Halil cibran'ın, Lord byron'un ve nazım Hikmet'in bazı şiirlerini okuyunca, yanlış bir tavır takındığımı anladım. Insanın ruhunu zarifleştiren ve onu tamamlayan bir şey şiir. Yani Kanımca, şiir seven biri, hisli biridir. genelde bu tarz kişiler biraz yetenekleri varsa, şiir de yazarlar.
Siir seven erkek duygulu erkektir yarali cileli izdirapli erkektir ole kizi alip da gununu gun eden adam degildir onun icin dertlenen adamdir sevgisini en iyi nasil sunabilecegini siirlerden ogrenen adamdir.
Aklıma ismi lazım olmayan kişiyi getirir. Kendisi şiire yanıktı. Ben de onun şiirlerine yanıktım. Fakat asıl mesele onun bana yanık olmasıymış. Olmadı. Olduramadık.
Ince ruhlu, nazik erkektir. Siir sevdigi icin, siir seven erkek mi olur yeeaa, kiz gibi tepkileri veren okuzumsuler tarafindan yadirganir. Herseyden onemlisi duygusal erkektir o.
Tabi bazen iliskinin baslarinda kendilerini romantik, siir seven erkek gibi gosterip sonradan oduna baglayanlar olabiliyor. Onlardan bahsetmiyorum. Onlar kiz dusurene kadar duygusal mod on takiliyorlar. Ozunde sevenlerden bahsediyorum ben burda.
