aslında kime sorsan sana şiddet yanlısı değilim. konuşmaktan yanayım. çözüm üretmeyi severim gibi şeyler söyler. ama içimizdeki en iyi insanlar bile şiddeti izler. merak edip bakar. bu basit bişey değildir. insan yaşadığı sürece şiddette olacak. çünkü biz lanet insanların içinde şiddet duygusu var. hepimizin dna'sında biraz var. aradaki tek fark, kimilerinin eylem olarak gerçekleştirmesi, kimilerinin de buna cvp vererek şiddeti izlemesi..bu devam ettiği sürece şiddet her zaman olacak.
insan her türlü acı çeker, sinir sistemin fiziksel acıyı yaşatırken sana bunu önemsemekse mesele; peki ya aldatılmak, kandırılmak, küçük görülmek, hor görülmek gibi davranışlara sürekli ama sürekli maruz kalmak nedir? aslolan, bu eylemlerin yanlısı olmamaktır. zira, şiddeti bunlar doğurur. peh, duvarlara konuşurum ancak. isyanınızı gidin allah'a yapın, cehennem azabıyla tehdit eden o. pardon tehdit mi dedim? uyaran demek istemiştim.
daha bebekken bize öğretilen davranıştır. hangimizin annesi daha bebekken takılıp düştüğümüzde halıyı dövmedi? hangimizin babası daha ilkokoldayken sakın altta kalma biri sana vurursa sende vur demedi?
