kitabın akışı boyunca yüksek beklentilere girdiğinizden dolayı sonu tam bir hayal kırıklığı oluyor. aceleye getirilmiş bi sonla bitmemiş olsaydı 10 numara kitap olacaktı.
sürükleyiciliği sahip olduğu tek iyi özelliği olan john saul romanı. olayların son kısımda bağlanışı zaten okudukça artan kurguya dair memnuniyetsizliğimi iyice arttırdı.
esas hayal kırıklığını yaşadığım kısım ise olayların dayandığı temel nokta oldu. sıradan bir hıristiyan amerikanın bakış açısından sıyrılamamış olduğunu farkettiğim yazar müslümanlığı şeytanla işbirliğinden kaçınmayan, hıristiyanlığı ise masum bir şekilde sembolize etmiş.
bu türde okuduğum kitaplar içerisinde vasatın üstüne çıkamayacak bir roman diyebilirim bu kitap için. *
edit : şimdi yiğidi öldür hakkını yeme kitap gerçekte sürükleyici. bunun yanında bir gerçek daha varki adam müslümanları terörist olarak göstermiş.
başkaaaa; Cevaplanmamış bir sürü soru var.
o haç niye bu kadar önemli?
Oğlan çocuğunun babasının eline nerden geçmiş?
bu iki kardeş haçın bu ailede olduğunu nerden öğrendi ?
Peder'in ve kardeşinin akibeti ne oldu. ?
okulda işler nasıl değişti.?
sonuna kadar getirmenin imkansız olduğu roman.kafadan çok iyi gittiğini bile söylemek burdaki referans alacak arkadaşlara ihanet olur kitap bi sik değildir.
