şeytan insanoğlunun beynindedir. her insan bir şeytan taşır halihazırda. ancak; sadece içinde kötülüğü barındıranlar uyar ona. iradesi zayıf olana kolayca hükmedebilir. şeytan bazen bir sözde, bazen bir bakışta, bazense bir harekette gizlidir. insan üzerinde etkisi haz duyma olarak ortaya çıkar. o anda zevkli ya da akılcı gelen şey bir müddet sonra insanın hoşuna gitmeyebilir. işte tam da bu anda vicdani denetim devreye girer. o sebepten bu, anlık bir hükmetme eylemidir. şeytan elinde tırmığı sırtında kırmızı pelerini ile sizi bekleyen bir varlık değildir. onu bizler yaratırız, hepimizin düşüncelerinde her gün beslenen onlarca şeytan geziniyor. hangilerimiz benliğinin kötü yanına göre hareket ediyorsa işte onlardır şeytanın etkisi altına giren. merhametsiz olanlarımız, iki yüzlü olanlarımız, insana eziyet edenlerimiz..vs gibi.
az önce denizden çıkıp, kızgın güneşin kavurduğu kumsaldaki tahta şezlonga sere serpe uzandı-yatıyor. mas-mavi gözleri deler gibi bakıyor. bu da yetmezmiş gibi eliyle 'haydi-gel' yapıyor.
(bu sırada kahramanımızda hummalı bir iç hesaplaşma sürüp gitmektedir)
- ramazanda niyeti kadınla bozmak! hem de hristiyan kadınla. 99 gün kaza tutsan bu günahı temizlemez oolum! sen uyma o'na.
- yaşamında kaç kez karşına çıkar bu fırsat? ayağına gelen fırsatı tepme! daha gençsin dua edersin, af dilersin, allah affeder!
seytan insandaki kotu ruhtur. hayatta oldugumuz surece ona ihtiyacimiz var; insanin dogasindaki dengeyi saglar dogruyu bulmak ve vicdanli olmak adina. yapilan hatalarin gunah kecisidir ayni zamanda.
şeytanın insanı yoldan çıkardığı zamanlar çok geride kalmıştır. çağ şeytanı yoldan çıkarma çağı.
en son duyduğumda şeytan, yaradana yalvarıyordu:
insaoğlunun yapabileceklerini gördüm; benim idrakimin sınırlarını çoktan aştılar. dün benden korkuyorlardı ama bugün ben onlardan korkuyorum. ne olur beni affet ve insanoğlunun gazabından koru.
içimizdeki şeytan, dışımızdaki şeytanı, pabuçlarını almış kovalıyor.
önce sola sonra sağa baktırır; emeline ulaşmak için insana her açıdan yaklaşır, kışkırtır. herhangi bir davranışınızda bile nefsinize zor gelen hayırlıdır, kolay gelen ise şeytanla kol koladır.
(bkz: nas suresi)
Müthiş bir kibir ve mala tapıcılık oluşturur, ancak kendisinin doğru yolda olduğunu islamı en güzel şekilde yaşadığına ve en doğrusunu kendisinin bildiğine inandırır ki olayın kilit noktası da budur.
