sozu soyleyen kisinin bir sonraki hayatinda kadin olmasini ve asiri dinci bir adamin 4 karisindan biri olmasini diliyorum, hatta evden disari cikamasina izin verilmesin, oylece kosesinde otursun.
sevgili milli gazete yazarımız mehmet talü'nün yaklaşık bir hafta önce bir yazısında dile getirdiği önerme. ilgili yazıya http://www.milligazete.co...=writersnews&id=16833 adresinden ulaşılabilir. Sevgili talü arkadaşımız bu iddiasını bir rivayete de dayandırmaktadır "Şüphesiz ki kadın avrettir. Dışarı çıkınca şeytan onu gözleyip bekler" (Tirmizi, Reza:18, No:1173, 3/476)". yazının en ilgi çekici kısmı ise cahiliye devri kadın giyimi (evet tez başlığı gibi oldu) konusunda döktürdüğü tasvirlerdir:
"a- Baş açık, saçlar bazan dağınık, bazan süslenmiş; gerdan ve göğüsler yarı açık bir halde sokağa çıkarlardı.
b- Giyindikleri entari iki yandan yırtmaçlı olur; yürüdükleri zaman bacak ve baldırları görünürdü.
c- Kırıtarak, cilvelenerek, güzel kokular sürünerek gezip dolaşırlar ve her vesileyle erkeklerin dikkatini kendilerine çekerlerdi."
Mehmet Talü abimiz ise olaya çözümü "O bakımdan kadının ilâhî rahmete en yakın olduğu zaman, evinin köşesinde bulunduğu vakitlerdir. Bu ayet-i kerime, bu emir ve yasak ile Müslüman hanımlara sadece "tesettür"ü değil, özellikle "hıdr"i, yani yabancı erkeğe hiç görünmemek demek olan "Muhaddere"liği dahi gerekli kılmıştır. Bütün islam kadınlarının bunu bir hayat tarzı ve ahlâk edinmeleri elbette çok güzel ve büyük bir şereftir." şeklinde bulmuştur.
