islami ritüeller içinde en pagan olanı. hiç sorgulamadan yerine getirilen, şeytanın kutsal topraklarda, binlerce müslümanın kendisine temas etmesinden keyif aldığından emin olduğum saçmalık. insan içindeki nefret ve öfkeyle beslenen şeytanın eğlencesi.
eskiden orada bulunan menat adlı bir puta, inananları taş sunarmış. (kimi tanrı* çok tok gözlü) şimdi o taşın içine hac vakti şeytan gizleniyor ve her yıl içindeki öfke ve nefretten kurtulamamış insanlar arasından en hırslı olanları kendine kurban seçiyor. yüzlercesini diğerlerinin ayakları altında ezdirerek, katili de mağuru da aynı saftan görüp, kuyruklu kırmızı kıçına bakıp, geh geh gülüyor.
bir taşa taş atmakta iç huzur arayanlara selam olsun.
şeytanın; "her sene aynı yerde taşlanmayı" beklemeyeceğinden dolayı imkansız eylem.
belki ilk zamanlarda, arkası dönük şekilde bir kayanın üzerinde oturup aklından hinlikler geçiriyorken, birisinin attığı taş kafasına gelmiş, çok sancılı bir iyileşme süreci yaşamış olabilir. bi ihtimal.
ama öyle seri şekilde taş yiyecek, kafasını gözünü yardıracak, hele ki bu taşlama olayının ne zaman, nerde yapılacağı belliyken, o tarihlerde oralara gidecek, gezecek adam değildir kendisi.
taşlayın bakalım, taşlayın çekinmeyin...bunun diğer tarafı da var, nasolsa hepiniz yanıma gelceksiniz orda kim kimi taşlıyor görürüz...etme bulma dünyası burası din kardeşlerim benim...
-beni taşlayanların arasında sen de vardın di mi?
+ah ellerim kırılsaydı da taşlamasaydım, ben ettim sen etme...
imanına tam güvenemeyen hacıların göte gelmemek * için küçük taşlar atarak gerçekleştirdikleri eylem.
hiç kafasını yardığın şeytanla bir ahiret geçer mi hacım.
şeytan taşlamak çok incelikli bir hacc ibadetidir. bazı arkadaşlarımız anlamasa da, ki anlamalarını beklemesek de sadece sözlüğü açıp birisi şeytan taşlamak ne ola ki derse diye yazıyorum. bu bile çok post-modern bi davranış, temel dini bilgilerin bulunduğu herhangi bir kitaba bakmak yerine sözlüğü açıp dini bir konuda yazarlar konsülüne başvurmak. neyse asabiyeti bırakayım da konuyu açayım:
yukarıda bahsedildiği üzere hz. ismail'in şeytanı kovmak için attığı yedi taş rivayetine dayanmakla beraber, islami anlayışta insanı çeldiricilerin tümünün kaynağı olarak, ilk kötülük unsuru olarak ve bunun yanında kötülüğün, kibirin arketipi olarak anıldığını da belirtmek isterim. şeytan özünde bir melek iken inkar edici olmuştur. bunu da biliyoruz nihayetinde. ancak şeytanın en önemli yönü insanın eyleminden önce kötü yönünü hatırlamasını sağlamasıdır. yani telkin edici odur, uygulayan biziz. sonuç olarak tüm dünyadaki kötülüklerin tetikleyicisi olarak bir şeytan inancı da mevcuttur. hacc farizasını yerine getiren insan, farzımuhal şeytanın görüldüğü yerlere dikilen taşlara, topladıkları taşları atarak aslında dünya üzerindeki cahilliği, zulmü, çirkinlikleri, şerefsizlikleri, eşitsizlikleri protesto etmiş olurlar. nitekim az önce dediğim gibi kötülüklerin eylemcisi insan, insana bunları telkin edense şeytandır. sonuç olarak bu ibadet adaletsizlikler meydanlara toplanıp bağıran insanların davranışlarıyla paralellik göstermez mi? aynı zamanda bu ibadeti gören insan, kötülük yapacağı zaman kendini frenlemek adına "tüm mümin kardeşlerim kötü davranışları lanetlediler" diyerek eyleminden vazgeçmez mi? şeytana atılan taş böylelikle "şeytan sana atıyom, cahil sen anla" olmaz mı? derin düşünüldüğünde,islamiyet içerisinde cehalete yer yok, yobazlığa yer yok, saplantılara hiç yer yok.
bir rivayete göre Hz. ibrahim, bir imtihan olarak Allah'ın emri ile oğlu Hz. ismail'i kurban etmeye götürürken şeytan önlerine çıkar. Hz. ibrahim'in babalık şefkatini istismar etmeye kalkarak, bu işten vaz geçirmeye çalışır. Fakat ters yüz edilir. Bundan sonra Hz. ismail'e musallat olur. Cenab-ı Hakkın emrini babasının yanlış anladığını, annesini gözü yaşlı olarak geride bıraktığını fısıldayarak emre boyun eğmemesini telkin eder. Şeytanın desiselerine hiç aldırış etmeyen Hz. ismail, onu yanından kovmakla kalmaz, arkasından da yedi tane taş atar.işte hacıların cemrelerde taş atmaları bu hadisenin hatırlanması ve yeniden yaşanmasıdır.
