mutlak kudrete sahip olan bir varlığa hangi irade isyan etme cüretinde bulunabilir ki. Ben varlığını kesin olarak kabul ettiğim en yüce güce neden isyan edeyim ki ?
şimdi farzedelim ki şeytan isyan etmedi ve Rabb'in buyruklarına itaat etti. Adem ve Havva cennette mutlu mesut yaşam sürdü ve şeytanın vesvese vermemesinden mütevellit yasak elmayı tatmadı. Dolayısıyla Cennet'ten kovulma gerçekleşmedi ve insanoğlu dünyada üremedi.
Binaenaleyh, varlığımızı şeytana borçlu olmamız lakin şeytana karşı gelmemiz ise büyük bir ironidir ve hatta yanılgıdır.
