içimize giriyor, dışımıza giriyor, ağzımızdan girip götümüzden çıkıyor, sonra bizi istediği her şeye ikna ediyor. biz onu göremiyoruz bile. milyon tane fikri kafamıza sokuyor, biz ona lütfen yapma ayıp oluyor diyemiyoruz bile. bizden üstün olan varlığın haklı olması durumudur. şimdi allah kalksa ve bize "bak şu bok var ya, bildiğin bok, daha demin şuradan geçen bukalemun sıçtı, git ona secde et" dese yani kimse kusura bakmasın da, neyse büyük konuşmiyim ama herhalde etmem.
