sen bir şirkette işinde başarılı ve sevilen bir kişisin. patron senin kalibrende olmayan ve başarı göstermemiş birini senle eşit sayıp aynı göreve getiriyor. yetmiyor onu daha fazla önemsiyor ve seni onun emir kulu yapıyor.
bir kul olarak senin zoruna gider çıldırırsın değil mi ?.
ya şeytan ?. kim bilir nasıl ateşler püskürmüştür...
ee tabi kendisi rivayetlere göre melekmiş. Baş kaldırmadan önce yani...
Aslında ilk bakışta haklı fakat allahın elinde "şüphesiz ki ben sizin bilmediklerinizi bilirim" söylemi gibi bir silah varken herkes haksız çıkmaya mahkum.
Bunu satanist olarak değilde objektif değerlendirmek gerek.
şöyleki;
insan dışındaki diğer varlıklar duygusuz olarak nitelendirilir. Kibir, sevgi vs sadece insana özgü olarak bahşedilmiş...
Oysaki insandan önce ruhani varlıklarda da mevcutmuş meğersem. Şeytanın isyankar kibri ve hırsı duygu değil mi? Bal gibi de duygu!...
Bir zamanlar masum olan Şeytanı yaratan ile insanı yaratan aynı tanrı. Ve şeytanın isyankar olmasında sorumlu kim? Cevap belli. Tüm yollar aynı varlığa çikiyor...
Ayrıca insanoğlunun bu davaya karşı olmasıda tuhaf. Yani din bize haklı değil der... Oysaki insanoğlu da fani hayatta hep bir isyankar halde. Kibir ve hırs insanlarda da var. Kibir ve hırs yüzünden insanoğlu şeytandan daha kötü halde. Böyle bir durumda insanoğlunun önce kendine bakması gerek.
Bazı durumlarda insanoğlunun şeytandan farkı yok gibi...