ibrani dinlerin hepsini hatim ettikten sonra vardığım kanıdır. En azından şeytan hep aynı şeytanmış, tanrı gibi dün ak dediğine bugün bok demeyen tutarsızlık abidesi bir şizofren değil.
sigarayla senin gırtlağına, yemek boruna, akciğerine, saldırıyor, fısıldadığı da nefsindir. içkiyle senin karaciğerine saldırıyor ki o organ kafayı yerse, resmen neredeyse bi daha düzelmiyor, en iyi ihtimalle 5-6 yılda ölüyosun, kötü ihtimalle yarın ölüyosun.
saldırı böyle yapılır işte. bak içkiyi bırakmak sigarayı bırakmak ne kadar zor, çünkü işin içinde nefse devamlı telkinde bulunan bir şeytan var...
seni resmen "telkinle" öldürüyor...bi de o kadar akıllıca ki, aslında o sadece "fısıldıyor" kendini öldüren gene sensin. sonradan sorgu falan olacaksa orada diyeceği şey aynen "dinlemeseydin telkinleri" olacaktır. yani silahı o tutmuyor sen tutuyorsun, o sana sadece "hadi tetiği çek" diyor...
buna karşılık bir kuran denilen bir kitapta seni yaratan zat-ı şahane sana mütemadiyen "ona uymayın, o size sadece kötülüğü emreder" diyor.
sen de burada şeytan daha dürüst diyorsun...ayıp ediyorsun.
şeytan sana dost görnüp seni yok etmek istiyor. hala bunu diyebiliyorsun...garip!!
kur'an ayetinde geçen "Allah, onların kalplerini ve kulaklarını mühürlemiştir. Gözleri üzerinde de bir perde vardır. Onlar için büyük bir azap vardır. (bakara 7) ayetinin muhatabı kimselerdir.
ateist hezeyanı. tanrıya inanmayanın, şeytanı kabul etmesi nasıl bir paradokstur. kimseye inanÇ aşılayacak değiliz elbet. lakin insan bir durur da düşünür; aÇta ve aÇıkta kalan insanlar var ise, onları yaratana değil, onların hakkını gasp edip bu duruma düşmelerine göz yuman kodamanlara kızacaksın.
