kurandan sonradan çıkarılmıştır. hemen ateistlere laf etmiş biri. yahu kuran zaten var, muhammed de var. yaşamış adam ve arap tarihi diye bir şey. biz antik dönemi bile az çok bilebiliyoruz adam 6,7 yy da yaşamış. kuranı da bu zamanda yazmış biri. ateist de inanıyormuş.
muhammed in ben melek gördüm dediğine tabi ki biri inanır sonuçta adam peygamber olduğunu söylüyor ama bunun doğru olduğuna inanmak başkadır.
şeytan ayetleri dedikleri de muhammed in mekkeli müşriklere yaranmak için allah ın kızları olan lat, menat ve uzzayı övmesidir. kurandan sonradan çıkarılmıştır bunlar.
muhammed çünkü pardon kuzenim yazmış demiş. şaka şaka sahabe tepki gösterince çıkartmışlar.
bu yalansa o kadar fetva verip insanları neden öldürdünüz?
kendi kaynaklarınız bunu diyor. böyle bir olay olmuş ee akla mantığa aykırı da değil ki. kuran muhammed yemek yiyordu değince şimdi vay amk yalan kitap bu muhammed nasıl yemek yer mi diyeceğiz?
ancak muhammed ben ayı yardım dedi diyelim bunu şimdi kuranda yazıyor diye kabul mu edeceğiz?
akla mantığa uymayan şeyler var, uyanlar vardır. bunlar önemli şeyler.
Muhammed mekkedeyken pagan araplarla uzlaşmak adına "Gördünüz mü Lat'ı, Uzza'yı, Menat'ı; işte bunlar yüce turnalardır, şefaatleri de elbette ki umulur." ayetlerini okur paganlar ise muhammed tanrılarımızı övdü der ve onunla birlikte secde ederler daha sonra ise muhammed çark eder.
Hikayenin islami unsurlara göre yazılmış hali aşağıda ki gibi.
Bu duruma göre, mekke de ki islamiyet öncesi toplumun inandığı put'lar önce övülmekte sonrasında yerilmekte. Bilinçli yapılmış olması tartışılır bir durum. Sonuçta insanoğlu her zaman hata yapabilen bir varlıktır ve unutulmamalıdır ki bir çok ayet' de geçtiği gibi Yaradan her zaman affedicidir.
Resûlullah, kavminin yüz çevirdiğini görünce bu ona çok ağır geldi. Allah’tan kavmi ile kendisini birbirlerine yaklaştıracak bir şey inmesini temenni etti. Cenab-ı Allah Necm suresini indirdi. O da okudu. Bu esnada şeytan gönlünden geçirip de kavmine getirmek istediği şeyi onun lisanına atıverdi: “Bunlar yüce kuğu kuşları (tanrıçalar)dır ve elbette onların şefaatleri umulur” Kureyşliler bunu işitince sevindiler ve onu dinlemek üzere yaklaştılar… O, sureyi bitirince secde etti. Onun secde ettiğini gören mü’minler de onun getirdiğini tasdik ederek secde ettiler. Mescitteki müşrikler de secde ettiler… Secde haberi, Habeşistan’a hicret etmiş Müslümanlar’a da ulaştı. Bir kısmı orada kalıp, bir kısmı Mekke’ye hareket etti. Sonra, Cenab-ı Allah, Peygamber’e, “Benim indirmediğim şey söyledin!” dedi. Resûlullah üzüldü, Allah’tan korktu. Bunun üzerine Allah bu âyeti (Hac, 52) indirerek onu teselli etti, Şeytanın ilka ettiğini neshetti” (Taberî, 27/187-188).
Bunların bir çoğu 8. yüzyıl ve sonrası dönemlerde itina ile traşlanmışken, bazıları ayetlere tutunarak günümüze kadar gelmiştir. Enteresan olan odur ki, bunlar ve daha vahimleri dahi müslümanları düşünmeye sevk etmemekte, bir "hikmeti şudur" hastalığı en bariz çelişkileri dahi açıklamaktadır(!). Hikmet falan yoktur! Düşününüz.
garanik olayı diye de bilinir. hikayesi ise şöyledir. muhammed peygamber mekkeli müşriklerle anlaşma yapmak ister. kabe'de buluşurlar ve necm suresi içindeki şeytan ayetleri ile birlikte okunup beraber secde edilir. fakat bu olayı duyan müslümanlar rahatsız olup peygambere çıkışınca ayetler geri çekilir ve bunları şeytan söyletti hatta kendi sesi ile söyledi benim sesi değildi falan deyip olayın üstü sözde kapatılır.
ahenk açısından bu iki ayet gayet sure ile uyumlu görünüyor.
elmalılı tefsiri;
19- E fe raeytumul lâte vel uzzâ. (Siz de gördünüz değil mi Lât-ü Uzza'yı?)
20- Ve menâtes sâlisetel uhrâ. (Üçüncü olarak da menat-ı uhra'yı?)
ş.a. 21- Tilke'l ğarâniku'l ulâ. (Onlar ulu turnalardır.)
ş.a. 22- Ve inne le şefâatuhunne le turca. (Ve elbette şefaatleri umulur.)
21- E lekumuz zekeru ve lehul unsâ. (Size erkek ona dişi öyle mi?)
22- Tilke izen kısmetun dîzâ. (Bu öyle ise çok hayflı bir taksim)
bu ayetler hz.muhammed (bu arada hz. sadece sayin demektir) tarafindan soylenmis olup sonrada halkin cok tepki vermesi uzerine pardon bunlari seytan yollamis diyerek upgrade olmus ayetlerdir.salman rusdi ilk versiyonlarini yayinlayarak tepki toplamis, radikal dinciler upgrade versiyonu gecerlidir diyerek salman rusdiye kin gutmuslerdir...
adam bir şeyler duymuş bir yerlerden güya ayetlere şeytan müdahale etmiş... şeytana, meleklere, peygamberelere, vahiye inanıyor Allah'a inanmıyor müslüman değil. insan gerçekten hayret ediyor.
işte böyle geri zekalı bunların bazısı. işine geldi mi hadise inanır delil getirmeye çalışır kendi kafirliğine işine geldi mi kaç yüz yıl önceki şeye neden inanalım değişmediği ne malum der.
Şimdi beni topa tutarsınız. Kuranda Muhammed’in Şeytana uyduğunu anlatan ayet ve hadisler. Tahminimce, bu gün orada olmayan Şeytan Ayet'leri, Kuran'dan muhtemelen Hacc Sure'sinin bu Ayet'lerinden sonra çıkartılmıştır. Zaten Hacc-52'de, bu tur Ayet'lerin iptal edilebileceği söylenmektedir.
Allah Muhammed'i uyarmak için neden bu kadar beklemiştir bilemiyoruz, fakat Allah yaklasik 5-10 sene bekledikten sonra, Necm19 ve 20'den sonra gelen Ayet (veya Ayet'lerin) Seytan'a ait oldugunun bir bakıma itirafi olan Hacc-52 ve takip eden ayetleri gönderip Muhammed’i uyarmıştır.
Muhammed Mekke'de, toplulukla beraber namaz kılarken Necm Suresinin 19 ve 20. ayetlerini okuduktan sonra, "işte bunlar yüce turnalardır, şefaatleri de elbette umulur", sözlerini de ayet olarak okumuştur. Bu söylediklerine sevinen putataparlarla birlikte, Muhammed'in de putlara secde ettigi rivayet edilmektedir.
(Necm-19 Gordunuz mu o Lat ve Uzza'yi?
Necm-20 Ve ucunculeri olan otekini, Menat'i.)
Hacc-52 (Ey Muhammed!) Biz, senden önce hiçbir resul ve nebi göndermedik ki, o, bir temennide bulunduğunda, şeytan onun dileğine ille de (beşeri arzular) katmaya kalkişmasın. Ne var ki Allah, seytanin katacagi şeyi iptal eder. Sonra Allah, kendi ayetlerini (lafiz ve mana bakimindan) saglam olarak yerlestirir. Allah, hakkiyla bilendir, hukum ve hikmet sahibidir.
Isra suresinin 73.-75. ayetleri:
Bu ayetlerin anlamları şöyledir:
"(Ey Muhammed!" Seni, sana vahyettiğimizden uzaklaştırıp daha başkasını ileri sürerek bize iftira etmeye sürüklüyorlardı nerdey-se. O zaman seni dost bulacaklardı. Eğer seni pekiştirmiş olmasaydık, andolsunki, onlara eğilim gösteriyordun, az kalsın. O zaman sâna, yaşamı da, ölümü de kat kat azab biçiminde tattırırdık. Sonra da bize karşı bir yardımcı bulamazdın."
2. Hadisler:
"HADÎS" 1:
"Peygamber Mekke'de NECM suresini okurken secde etti ve onunla birlikte, -aldığı toprağı alnına götüren yaşlı birinin dışında-Müslüman ve putatapan herkes SECDE etti."
Anlatan Peygamberin arkadaşları:
- Abdullah Ibn Abbas
- Abdullah Ibn Mes'ud
KAYNAK: Buhârî (bkz. Di. Baş. yayın., Tecrid, hadis no: 555, 556.) Tirmizî ve öteki hadis, fıkıh kitapları. SORU:
1-"Peygamber'in can düşmanı" diye nitelenen putataparlar nasıl oldu da, "Peygamber"le bir araya gelebildiler?
2-Putataparlar nasıl oldu da,.Peygamber'le birlikte, secde ettiler?Bu soruların karşılığını bulabilmek için, bundan sonraki hadis iyi incelenmelidir.
HADÎS 2:
"Peygamber Mekke'deyken NECM suresini okuyordu." Lât'ı, Uzzâ'yı ve bir öteki, üçüncü (put) olan Menât'ı gördünüz mü? diyen yere gelince:
Şeytan, peygamberin diline şunu atıverdi (sokuşturdu):
işte bunlar, yüce turnalardır (ğarânik). Şefaatleri de elbette ki umulur'
Bunun üzerine (putataparlar): 'Muhammed daha önce değil, bugün tanrıçalarımızı, iyi (sözlerle) andı!' dediler.
Yine bunun üzerine Peygamber secde etti ve onlar da SECDE ettiler. işte bu nedenle de Tanrı şu ayeti indirdi:
'(Ey Muhammed!) Senden önce hiçbir Peygamber (resul, nebî) yoktur ki, şeytan onun okudukları arasına, (bir şeyler katıp) bırakmasın. Tanrı, şeytanın bıraktığını bozar (kaldırır), kendi ayetlerini güçlendirir. Tann Bilen'dir, Hikmetli'dir" (Hacc suresi, ayet: 52)
Anlatan Peygamber'in arkadaşları:
- Abdullah lbn Abbas'ın da içinde bulunduğu bir topluluk.
KAYNAK: Başta Süyûtî ve lbn Hacer (Askalânî) gibi 15. yy.'ın ünlü "hadis" ve "tefsir" uzmanları olmak üzere çoğu islâm hadis ve tefsir uzmanlarının kitapları.
Çok açıkça görülüyor ki:
ikinci hadis, birinci hadisi tamamlıyor. Daha doğrusu, ikisi aynı hadistir. Birincisi eksik, ikincisi tamam.
Ve çok açıkça şunlann anlatıldığı görülüyor:
Putataparlann Peygamberlerle birlikte SECDE etmelerinin nedeni: "Peygamber'in üç putu (Lâfı, Uzza'yı ve Menât'ı) öven sözlerle anması ve bunu, 'ayet' olarak okumasıdır."
Üç putu öven sözleri "Peygamberin diline ayet olarak sokan, ''ŞEYTAN''dır.
Yani bu sözlerin oluşturduğu "ayetler", Tann'nm ayetleri değil, "şeytanın ayetleri"dir.
Diyanetin resmi çevirisindeki Hacc suresinin 52. ayetinin çevirisi, tartışılan yorum katılmış bir çeviridir, onun için de güvenilir değildir. Doğru çeviri, ikinci hadiste yer verilen çeviridir.
Bu konuda uzun söze gerek yokl islam dünyasının en büyük uzmanlarından Süyûtî (Celaleddin Süyûtî, ölm. 1505) ve lbn Hacer (el Askalânî, ölm. 1449) "hadis"i sağlam ve olayı gerçek kabul ediyorlar. Süyûtî, hem tefsirinde, Hacc suresini 52.-54. ayetleri nedeniyle yer veriyor; hem de başka kitaplannda, örneğin "ayetlerin gerekçeleri"ne (sebeb-i nüzul) ilişkin yazdığı ünlü kitabında, "Lübabu'n-Nukûl fi Es- babi'n-Nüzûl" olayı sağlam kabul ettiğini yansıtıyor, lbn Hacer'se, "Kâdî Iyaz" ve ibnü'l-Arabî gibi kimi yazarların "olayı anlatan hadis"i uydurma saydıklarını ama bunların bu sözlerinin hiçbir önemi bulunmadığını, çünkü olayın ve hadisin "birçok yol"dan gelen tanıklıklarla doğrulandığını belirtiyor, lbn Hacer, Fethu'1-Bari adlı kitabının, Hacc suresine ilişkin kesiminde açıklıyor. Onun bu açıklamasına da Süyûtî, kitabında yer veriyor.
Suyûti'de, lbn Hacer de hangi hadisin sağlam, hangisinin çürük olduğunu en iyi bildikleri islam dünyasında kabul edilegelmiş uzmanlardır. Ve bunlar için de "dinsiz, islam düşmanı" suçlaması yapılamaz.
Kısacası:
1."Şeytan Ayetleri" olayı gerçektir. Bunu yok sayma çabalar da boşunadır.
2. Diyanet işleri Başkanlığı en büyük islam otoritelerince de sağlam kabul edilen hadise dayalı ayetlerle destekli bu olayı yok sayma yerine ülkede kimseye yararı olmayan din çatışmasını kınayıcı çabalara girse çok daha yararlı bir tutum göstermiş olurdu. Çünkü gerçek olduğu halde bu olaya "iftira"dır, "dinsizlerin uydurmasıdır" biçimindeki sözler örtbas edilmek istenildiğinin göstergesidir.
