Osmanlı tarihinde anlamadığım olay. şimdi bir padişah var, kendisi Yavuz Sultan Selim'den sonra Allah'ın yeryüzündeki gölgesi sıfatıyla(Halife), en büyük islam lideri oluyor. Sonra bu padişah kendi seçtiği bir din adamına, karar alırken danışıyor. Abi bu ne perhiz bu ne lahana turşusu? Yani birde işin ilginç tarafı aynı adam, kendisine fetva vermeyen adamın kellesini alabilme gücüne sahip. Ha birde herkesin önünde bu adama kulluk ediyormuş gibi davranıyor. Ama asıl şeyhülislamın götünü kaldıran olay, alacağı her kararı(alıp almayacağını/isteyip istemediğini bile bile) şeyhülislama danışıyor. kafalara gel.
