demokrasinin anlamını bilmeyenlerin üstüne demokratçılık oynayanların haz etmedigi cümle.
yüzde 90'ı müslüman olan bir ülkede yaşıyoruz haliyle bu yüzde 90'ın yarısından fazlası yani yüzde 60 civarı insan şeriat istiyor.
ama ipleyen yok diyelim ki her isteyen istedigini yapamaz demokratik ülkelerde o zaman çogunluk olmayan azınlıgın yani kemalistlerin her istedikleri şıp diye niye oluyor hakim bey. onlar nasıl isterlerse öyle oluyor, ne eksik ne fazla sıra dindar kesime gelince " e onlar koyun şimdi biri gaz vermiştir şeriat isteyin diye " oluyor konu. yani kendileri hür iradeleriyle geri kalanlar koyunluklarıyla iradelerini kullanıyor.
adam şeriat istiyorsa ve sen demokrasiyi savunuyorsan tabi ki vereceksin seve seve degil zike zike.
pür demokraside hakikaten de "şeriat istemek" demokratik bir haktır, kimse saçmalamasın yok öyle bir şey diye. ancak burada temel sorun, istenen şeriat neticesinde gelecek olan kural, şart, caiziyet artık nasıl tanımlanırsa, -o mefhum- başkalarının temel hak ve hürriyetlerini kısıtma ihtimalinin olduğu gerçeğidir. demokrasinin en öncelikli önemsediği şey ise temel hak ve özgürlüklerdir. bu durumda denilebilir ki; şeriata tabi olmak istemeyen kimselerin temel hak ve özgürlüklerini kısıtlamamak kaidesiyle, demokraside eğer ki, yüzde 50' den fazla rejim talebi varsa gerçek demokrasinin gereği olarak bu talebe karşı duyarsız kalınması düşünülemez.
Şeriat istiyorum diyen insan, demokrasi kılıfına uyduruyorum bunu diyemez; zira demokrasi insanlık tarihinin görmüş olduğu en büyük yalan, dolan, düzmecedir. Demokrasi denilen rejimde insanlar istediklerini başa getirdiklerini sanırlar, oysa ki mesele bu değildir. Kimin devleti yöneteceğine sistem sahipleri karar verir. Siyasete yön veren bazı araçlar bunu sağlamalarını kolaylaştırır; medya vs...
