adının önüne hak etmediği hâlde sıfat alan tek kent olduğu söylenir. şöyle ki;
mâlûm, koçhisar tuz gölü dibindedir ve tuz işletmeleri buradadır. ahâlî bu işletmelerdeki tuzu babalarının malı sandıklarından bol bol ve bilâbedel*alıyorlar. durum o kadar artıyor ki sonunda atatürk'ün bile kulağına gidiyor. Atatürk, koçhisar'a gidiyor.
"Koçhisarlılar'ın tuz çaldıklarını söylediler. olmaz öyle şey dedim. koçhisarlılar şerefli insanlardır." falan derken şereflikoçhisar koyuyor adını.
ankara nın en uzak ilçelerinden. tuz gölü civarında manzarası güzel belde. yerlileri şerefsizkoçhisar lıyım derler genelde. güneydoğudan göç almıştır bala ve haymana gibi. alevi bektaşi köylerinede rastlanılan bir ortaanadolu step coğrafyasıdır.
ankaraya olan uzaklığı ankara ilçesi olması hususunu gölgelemiştir. tuz nakliyatı ve ilçeden geçen e-90 karayolu bir nebze olsun ilçenin daha da küçülmemesini sağlamaktadır. ankaranın birçok ilçesine göre mahrumiyet bölgesidir. gençler uğraş alanı çok azdır.
daha önce de yazdım ama gene yazarım.
"şereflikoçhisar diye bir ilçenin bulunması geriye kalan 849 ilçeyi şerefsiz yapmaz". çok ayıp geriye kalan bu 849 ilçeye de, ahlaklı, okumuş, adam gibi adam, efendi şeklinde sıfatlar eklensin.
turgut özal zamanında il olma durumu gündem'e gelen, lakin sonraları kendine bağlı bazı ilçelerin aksaray'a verilerek, aksaray'ın il olması nedeniyle adeta agır bir darbe yemis olan ankara ilcesi.
Özellikle son 10 yılda işsizlik ve kuraklık nedeniyle ankara'ya verilen göçlerle ilçe büyük bir sessizlige bürünmüstür.
ayrıca ; dedem'de kurtuluş savaşında bu ilçeden verilen şehitlerden birisidir.Arşivlerden bulabildiklerime göre , bir sabah şekersiz hoşav ve kara ekmekten oluşan sabah karavanasını yerken bogazdaki düşman gemisinden açılan ateş sonucu tüm birlik tek kurşun atamadan bogazın kenarında şehit olmuştur.
adana-istanbul yolculuklarinda, icinden her geciste garip bir sekilde mutlu eden, tuz golunun kasvetli manzarasindan nasibini almis sirin ankara ilcesi. cok kendine has bir atmosferi vardir. belki insani farkli duygulara gark eden de budur.
kurtuluş savaşı döneminde ilçede ve civar köylerinde nerdeyse hiç erkek nüfusunun kalmamasından dolayı, atatürk'ün kahramanmaraş, gaziantep, şanlıurfa'nın yanı sıra bu ilçeye de şerefli sıfatını layık gördüğü ankaranın en uzak ilçesidir.
Tarımla uğraşan civar belde halki kuraklıktan dolayı (topraklarının verimsizleşmesiyle) göç etmek zorunda kalmıştır.
adının başına şerefli gelmesinin nedeni: çanakkale savaşlarında askerlerimizin üniforması buradan gitmiştir. aynı şekilde en çok askerimiz de buradan ahirete şehit olarak göç etmiştir..
thy türk hava yollarının kuruluşunda devlete bir uçak alınacak kadar miktarda bağış yapan bir ilçemizdir.
herzaman kararlarını hayranlıkla dinlediğimiz ve öğrendiğimiz Atatürk daha ne yapsın..
"şerefli" kelimesi "atatürk" tarafından konulmuştur.. *
Şereflikoçhisar ilçesi Ankara'ya 150 Km. uzaklıkta ve güneyden en son ilçedir.
Konya, Kırşehir, Aksaray illeriyle komşudur. Selçuklular zamanında ilçenin kuzeyinde Koçhisar Kalesi kurulmuştur.
Çanakkale Savaşları'nda ilçeden çok kayıp oldugundan Atatürk tarafından şerefli ismini eklenerek Şereflikoçhisar diye anılmaya başlanmıştır.
1891 yılında ilçe olan Şereflikoçhisar Konya iline bağlanmış, 1933 yılında ise Ankara'ya bağlanmıştır.
