şemsiyenin sivri uçlarını; yoldan geçen ninelerin, dedelerin, liselilerin, hamile bayanların ve gazi erkeklerin gözüne sokmamak için bir sağ bir sol yapma uğraşı sonucunda, aslında şemsiyenin bir boka yaramadığının sonuca ulaşmış halidir.
şemsiye kullanıp ıslanmayan insan, bencil insandır. sadece kendisini düşünür. gözümüze giren şemsiye uçlarının sorumluluları bu bencil insanlardır.
ama mesela ben; bir karadeniz beyefendisi olarak, şemsiye ile yürürken şemsiyeye çeşitli manevralar yaptırır, insanları gözüne sokmadan, algida tezgahlarına toslamadan, kedilerin kuyruklarına basmadan yürüyebilirim. neden mi? çünkü; ıslanmayı göze alır, şemsiyeyi başkalarına zarar vermeyecek şekilde sürebilirim.
