rivayet o ya, şemsiye tamircisi yazdığı şiirleri dönemin ustası Shakespeare'e yollar. Shakespearee şiirleri okur ve şemsiye tamircisine bir mektup yazar.
"Dostum siz şemsiye yapın, hep şemsiye yapın, sadece şemsiye yapın..." der.
Tepesi atan şemsiye tamircisi mektubu okur okumaz koşa koşa Shakespeare'e gider. "senin ağzına yüzüne sıçarım lan göt! iki oyun yazdın adam mı oldun!"der.
şekspir tırsar "ama güzel kardeşim ayıp olmuyor mu amına koyayım?" der.
"s*kerim belanı lan sen pis bir adammışsın" der ve dalar ağzını burnunu kırar derken sen ordan kavgayı gören şekspirin amca oğulları, dayıları, şemsiye tamircisinin kayın biraderi, jandarma kim varsa onlarda dalar. bu karambolde şemsiye tamircisi yanında getirdiği şemsiyeyi şekspirin götüne sokar ve açamaz. "göte giren şemsiye açılmaz" tabiri de burdan türemiştir.
--
son kısmı tam olarak öyle olmayabilir ama böyle bişeydi...
