hayattan zevk almasını bilen, yağmur ve ıslaklıkla barışık, gökyüzüne yeni doğmuş bir bebek edasıyla, gözlerini kocaman açarak bakan, tatlı mı tatlı, sırılsıklam saçlı, ıslak yanaklı tatlı varlıktır. *
neden tövbe ettiği anlaşılamamış kızdır. yağmur bu yani; sağnağı var, ahmakıslatanı var.. zamanın da bir şeyler olmuş, bir yerlere girmiş de açılmamış mı aceba, ondan mütevellit mi tövbeli? [gülücük]
yağmur da ıslanmak ayrı bir tutkudur. fakat sağnak yağmur sakattır. aksi taktir de yağmurda yürümekten dans etmeye, öpüşmekten basket oynamaya herşey keyiflidir. kızımız tövbe etmesin sadece gereksiz şemsiye açmasın.
yolda şemsiyeyle haldur huldur yürürken, şemsiyenin kenarını yanından geçen birinin gözüne sokmuş, adamın gözüyle uğraşırken yolun ortasında kalmasına ve ona çarpmamak için savrulan otobüsün yan yatarak yakındaki pazar yerine dalmasına sebebiyet vermiş kızdır.
e müsade edin de artık tövbe etsindir.
sürekli olarak rüzgarın şiddetinden nasibini alan çaresizce sağa sola savrulan şemsiyeyi pardon kendisini kurtarmaya çabalayan son aldığı şemsiyeninde yanlızca iskeletinin kaldığını görerek kullanamadan çöpe atan. sonunda şapka takıp mutlu mesut geçinen kız.
