üniversite birinci sınıf cemaat evi hikayeleri... tamam bir şey demiyorum da bari kavramlara dikkat edin. hadi filozof dense neyse... felsefeci... felsefeci ne amınakoyiyim o dönemde! 4 yıllık lisans eğitimi görmüş, pedagojik formasyonla liselerde felsefe derslerine giren bir adamdan mı söz ediliyor?
öte yandan bu "felsefeci" kadıya gayet de acıyı gösterebilirdi! ki göstremesi de gerekmiyor, kanıtlaması yeterli. kerpiçle vurulan yerde muhtemelen bir şişlik bir iz olması gerekiyor. bunu göstermesi kafiydi.
edit: pardon la başımı öne eğip tevbe istiğfar ediyorum bu hikaye karşısında. ok bro
allahı da şuan için göremiyoruz ancak yarattığı her şey varlığının kanıtı. kendi kendine var olan, ustası olmadan dikilen bir bina, aşçısı olmadan pişen bir yemek nasıl yoksa yaratanı olmadan bir kainat nasıl var olur? madem ki darp izi acının ispatı o zaman bu koskoca kainatta allahın ispatı. görmek istemeden bakınca parmağını gözüne soksan ne sokmasan ne?
bu ayar ile tatmin olup inançlarına daha bir sıkı yapışanlara yollarına devam etmeleri önerilir.
ha bir de; gerçek hayatta bu cevaplarla tatmin olan ateist yoktur. ancak masal kitabına inanan kişinin de zaten gerçek ile bir işi olmaz.
--spoiler--
felsefeci kadıya acıyı gösteremezdi. acı bir histir, soyut bir duygudur, gösterilemez. darp edilen yerde beliren şişlik darb edildiğinin ısbatıdır, acıyı ısbat edemez.
o zaman tanrının varlığı da ispat edilemez bu kafaya göre. çünkü kanıt diye sunulan her şey doğrudan bu minvalde. hikayeye dönecek olursak kadıya darp edildğini ispatlaması da yeterlidir. şişliği gören kadı, "hayır la acı çekmemişsin" mi diyecek?
böyle sorulara cevap olarak "kerpiç ile kafaya vurmak" kimin aklına gelirdi ki?
şems-i tebrizi hazretleri'nin mevlana'nın hocası olduğu gerçekten belli.
