Hiç tadı tuzu olmayan şu hayatta çaya şeker atmayı kendine yakıştıramayan asil duyguların insanlarının sürekli yaşadığı zorluklardır.
En başta "şekersiz çay içenlerin artistliği", "şekersiz çay içenlerin kuul olduğunu sanması" gibi ithamlarla karşılaşırlar.
Gittikleri kraathanede çayın yanındaki şekerleri iade edince çaycının yüzündeki "şekerden de kar ettik amk katran gibi çayı şekersiz nasıl içecekse artık?" bakışı yüzünden hep oralet içmek zorunda kalırlar. Bazen sırf bu yüzden şekerleri çaycıya verip o bakışı görmemek için at gibi kesme şeker yerler.
Daha verilecek çok örnek vardır da neyse şekersiz çay ile cuvara daha iyi oluyor.
Bardağın içindeki çay kaşığı. Çayı karıştırmam gerekmiyor ve o kaşığı nereye koyacağımi şaşırıyorum. Bu çok büyük bir eziyet..
Üstüne çay servis eden kişi için de Boşu boşuna fazladan bulasik.
Ne gibi zorluğu olabilir ki sayın yazarlar. Nedir yani.
Edit: saniye farkıyla üstteki entry daha önce paylaşılmis. Demekki kaşık hakikaten önemliyemiş..