muhtemelen yapamayacağım bir şey. çikolatasız ve sevdiğim birkaç sütlü tatlı olmadan yapamıyorum. özellikle depresif, melankolik ve özel günlerde. kendime bakmasam spor filan yapmasam kendimi de beğenmeyip mutsuz olup daha çok yerdim herhalde. allahtan küçüklüğümden beri aktif bir yaşam sürdüm koşu, voleybol, yüzmeyle aram iyiydi de fiziğimi korudum.
eğer bunu yiyorsanız kendinize ekstra özen göstermeniz gerek yoksa 10-20 yıl içinde vücudunuzdan yağ tabakaları sarkmaya başlıyor ne yaparsanız yapın. erkekseniz ağırlık kaldırın bisiklet sürün yüzün, kadınsanız fitness, yüzme, koşu çok iyi aktivitelerdir. bir de şeker tüketecekseniz egzersiz öncesi tüketin.
adam şekeri sırf şekerden alınıyor sanıyor.
yediğin o pilavlar, ekmekler vücut kullanmadığı takdirde yani inşaatta falan çalışmıyor, yakmıyorsa 2 saat sonra şekere çevriliyor.
ekmeğin, vücuttaki şekeri bildiğimiz şekerden daha hızlı yükselttiğini makalelerden okuyabilirsin.
Şuan içinde bulunduğum eylemdir.hayatınızdan tüm un ürünlerini(2 dilim ekmek hariç) ve paketli ürünleri çıkarıp,sadece sebze ve proteinle beslediğiniz,şeker ihtiyacını meyveden aldığınız günlerdir.amaç tatlı krizlerini ve şekerli ürünleri 21 günde arınarak hayatınızdan çıkarmak ve tadını unutmak.
Edit: 21 gün sonra ağzıma şerbet boşaltmaktan çok korkuyorum sözlük.
Edit:şaka şaka 20.gündeyim psikolojik olarak mutsuzum ama bedenen iyi hissediyorum.
