bu hastaligin kendi zor hele bir cocukta olması dayanilmaz. derdi ile sikintisi ile ugrasmak zaten cok buyuk izdirap fakat en buyugude annesinden yada babasindan bir cikolata bir seker isteyipte ebeveyn olarak olmaz sana dokunur diyebilmek... yavrucak ne bilsin o yasta kendine dur demeyi.
bir annenin çocuğu olarak annesinin şeker hastası olması daha zordur. onca yükün arasında kendisiyle ilgilenememesi daha berbat birşeydir. ama yine de kendisini unutum cocukları için ayak durma çabası kelimelerle bile anlatamıyor.
