nasıl olduğunu merak ettiğim durum.
hayatımda 2 kez aşık oldum; birine hiç şehvet duymadım birine sarılıp uyumak istedim sadece, arzum vardı ama aşırı diyebileceğim bir durum yoktu ortada.
şehvet insandaki en vahşi duygulardan birisi ama aşık olup aklı başından atınca o kişiye karşı şehvet duymayı bırakıyorsun ya da çok çok geri plana atıyorsun.
en azından ben böyleyim.
bunları birbirine karıştırmanın adı nedir bilmiyorum. deneyimsizlik desem; ben de deneyimsizdim. safsızlık desem; kimsenin sevgisini sorgulamaya haddim yok. anlamaya çalıştıkça "niye ki?" diyebilirim sadece.
umarım her zaman ayırt edebilirim.
